Hallo iedereen,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb, maar nu ga ik mijn best doen om jullie zo goed mogelijk te vertellen wat ik in mijn laatste week vakantie allemaal heb uitgestoken :-)
Vrijdag 10 april 2015
In de voormiddag heb ik nog wat gewerkt voor school, want de komende week ga ik het druk hebben met het maken van uitstapjes. Ik moest nog wat dingen aanvullen, dus nu moet ik het vooral nog eens voorleggen aan Karen en hopelijk ziet ze mijn activiteiten wat zitten.
Laura en haar mama zijn naar de de stad getrokken om de Palmentuin, winkelstraten, Chinese winkeltjes, De Waterkant te ontdekken. Ik heb van de gelegenheid geprofiteerd om dan nog even te werken en daarna heb ik mezelf beloond met een aflevering (of twee) van Thuis. :-)
In de namiddag zijn we gaan zwemmen bij Residence Inn. Toen we er aankwamen, ben ik meteen in het water gesprongen. Had even nood aan verfrissing. Na een tijdje te dobberen in het water, heb ik me wat gelegd op een ligzetel en heb ik wat zitten lezen in een tijdschrift. Rond 17.30 gingen we terug naar huis en gingen we eindje stappen. We zouden een taxi bellen als we moe van het stappen zouden zijn, maar helaas op het moment dat we eentje belden, nam er geen enkele taxi op. Bleek dat er Avondvierdaagse was. Dit is een soort Surinaamse carnavalstoet die door heel de stad gaat en waarbij ze dan vooral reclame maken voor een product of een bedrijf. Dit wordt altijd georganiseerd net na de paasdagen. Het is zowel een wandelevenement als een culturele manifestatie en een show van kleding en bedrijfspromotie. Reeds uren van tevoren staan mensen langs de straten of op punten waarlangs de stoet en de wandelaars lopen. De Surinaamse AVD begint ook een internationaal karakter te krijgen door deelname van heel wat buitenlandse lopers (onder andere stagiaires). We hebben verschillende reclameborden zien passeren, van boksclubs, dansstijlen zoals hiphop en cheerleader, als de Mc Donalds. Die laatste waren wel hun cheeseburgers vergeten, vond ik wel jammer! ;-)
Na een tijdje de stoet te bewonderen, besloten we door te gaan, maar dat was nog niet zo makkelijk. Tot aan de Keizerstraat stond alles potdicht. We konden bijna nergens op of onder. Uiteindelijk hebben we moeten wandelen tot aan de moskee, wat echt een hele eind was. Daarna hebben we nog even moeten wachten op onze taxi, want die zat natuurlijk ook vast in deze Surinaamse carnaval. Niet voor iedereen even leuk dus!
Die avond zijn we nog lekker gaan eten bij Sarinah, dit is een Indisch restaurant. Het is een heel mooi restaurant, het is er gezellig zitten. Je kan er ook vanalles eten. Van Indisch tot Chinees en dan heb je ook nog eens heel wat gerechten met patat. Keuze genoeg dus. Na ons buikje vol gegeten te hebben, zijn we naar terug naar huis getrokken. Die avond heb ik mijn rugzak klaargemaakt voor de volgende twee dagen, want morgen vertrekken we naar Galibi en Frans-Guyana. Ben er heel benieuwd naar!
Op de tourbeschrijving staan er heel wat leuke activiteiten, dus ik kijk er toch wel uit.
Jullie horen er binnenkort alles van!
Doeidoei,
Eva
Zaterdag 11 april en zondag 12 april 2015
Zaterdagochtend moesten we om 8 uur 's morgens aan 't Vat staan. We waren in totaal met 7 personen, nog een mama met haar dochter en een iets ouder koppel en dan wij met ons drietjes. Na een lange busreis (ik schat zo'n 4 uren) kwamen we aan in Albina, dit is in een district van de Marrowijne. Daar moesten we overstappen op een korjaal om hier minstens 2 uur op te zitten. Het plan was om eerst naar Galibi te gaan, maar blijkbaar was dit gewijzigd. We gingen dus eerst naar Frans-Guyana. Toen waren we heel lang onderweg op het water.
Toen we aankwamen gingen we eerst de gevangenis in Saint - Laurent te Frans-Guyana gaan bezoeken. We mochten enkel een kijkje nemen op de plaats waar de politieke gevangen zaten. De plaats waar de echte criminelen zaten, mochten we helaas niet zien. We gingen even rond op het domein (het was ontzettend groot) en konden door de raampjes kijken van de gevangenissenkamers, alleen was dit niet echt zichtbaar. In deze gevangenis heeft ook een zekere Henri Charrière (alias Papillon) gezeten. Hij is een kleine crimineel die onterecht veroordeeld werd voor moord en kreeg een levenslange gevangenisstraf die hij moest uitzitten in de gevangenis van Frans-Guyana. Hij is vastberaden om te ontsnappen, maar zijn eerste poging mislukt. Hij onderneemt nog verschillende pogingen en deze slagen niet elke keer, maar een van zijn pogingen had toch een hele tijd succes. Maar elke keer opnieuw wordt hij wel verraden. Hij werd terug gevangen genomen en kreeg een gevangenisstraf van 5 jaar. Na deze straf wordt hij overgeplaatst naar het Doodskopeiland. Op het eiland kan hij vrij leven en doen en laten wat hij wil, maar ontsnappen lijkt onmogelijk door de hoge golven die tegen het eiland slaan. Dit is natuurlijk buiten Papillon gerekend. Hij is een expert in het bedenken van meesterlijke plannen en doet dit deze keer dan ook. Hoe het verhaal afloopt, moeten jullie zelf maar eens googelen of de film of het boek lezen genaamd "Papillon". Een echte aanrader, ga hem binnenkort ook eens zoeken om te bekijken of te lezen! :-)
Na onze uitstap naar de gevangenis in Saint - Laurent zetten we onze trip verder op de markt in Frans- Gyana. Het valt op dat er hier meer creolen, donkergekleurde mensen, rondlopen. Wat ook grappig is, is dat de mensen hier Frans spreken, heel raar eigenlijk, want uiteindelijk zijn we maar net over de grens van Suriname. Ook wordt er hier niet betaald met SRD, maar met euro, wat alles meteen veel duurder maakt. We mogen 45 minuten rondlopen op de markt en daarna verzamelen we terug aan het begin van de markt. Er zijn hier heel veel ramboetans te vinden, dit is de Surinaamse aardbei. Het lijkt op een harige lychee. Het vruchtvlees is heel zoet en best wel lekker. Vind het veel lekkerder dan een gewone lychee. Wat er hier ook veel te vinden is, is aardpeer, zoete aardappelen, pastinaak,... Dit zijn heel speciale smaken, niet voor iedereen weggelegd. Persoonlijk ben ik er niet zot van, maar mijn mama daarentegen zou het overal in draaien... Sorry mammie :-)
Na ons bezoekje aan de markt gingen we naar een Frans cafeetje om onze dorst te lessen. Ook hier deden we de bestelling in het Frans en ben ik even naar die heerlijke Franse toiletten geweest (de geuren waren echt de moeite waard). Na onze stop gingen we terug naar onze korjaal op het water. Voor we terug op het water gingen, mochten we eerst onze bami met kip opeten. Dat smaakte wel eens, want ik had toch een grote honger die gestild moest worden.
Na onze bami verorberd te hebben, stapten we weer de korjaal in. We moesten terug voor een anderhalf uurtje op het water reizen en dan kwamen we aan op onze tweede bestemming, namelijk Galibi. Tijdens de bootreis was er heel veel wind, ook begon het daarbij nog eens te regenen. Ik deed vlug mijn poncho aan (stel je er niet te veel van voor, het is eigenlijk een gele vuilniszak met drie gaten: één voor je hoofd en twee voor je armen). Heel veel beschermd het dus ook niet...
Eindelijk kwamen we aan op Galibi, we werden meteen meegenomen naar het huisje waar we die nacht zouden overnachten. Normaal gezien waren er bedden voor ons allemaal voorzien, maar ofcourse waren er maar vier beschikbaar. Typisch Surinaams! De drie jongste, ik en Laura en de dochter van een metgezel, konden in hangmatten slapen. Dit was voor mij de eerste keer, was dus echt benieuwd hoe ik mijn nacht zou doorbrengen.
Het domein waar we ontvangen werden, was omringd door strand. Het was er heel erg mooi en er waren bijna geen huizen in de buurt. Het was er heel rustig, wat heel aangenaam was. Op tafel lagen er stukken fruit in een schaal, er waren koekjes en er waren ook chips. Er was een koelbox gevuld met water, frisdrank,... We konden kiezen wat we wilden. Er werd niet meteen een activiteit voorgesteld, dus zijn we een strandwandeling gaan maken. Op het strand waren er heel veel boten aangespoeld en leverden dat natuurlijk mooie foto's op (die ik hier snel zal op uploaden). Op het strand kwamen we een wat vreemde man tegen die ons honderduit vertelde over de bloemen op het strand (voor mij leek het gewoon zeewier), maar volgens hem kwam het voor de natuur en moeten we er heel veel zorg van dragen. Na het hele strand bewandeld te hebben, keerden we terug naar het strandhuis.
Tijdens de bootreis naar Galibi, was ik heel verbrand geworden. Nochtans scheen de zon niet fel, maar was er wel heel veel wind. En van wind kan je meestal nog straffer verbranden, dus dat was bij mij het geval. Ik voelde mijn hoofd rood kleuren en wist hoe laat het was. Ik kreeg hoofdpijn en nam een pijnstiller, ging me een koude douche gaan nemen en deed het daarna wat rustig aan. Er werd tot het avondeten geen activiteit meer georganiseerd, wat ik wel jammer vond. Het avondeten bestond uit kip (hoe kan het anders?), rijst, kousenband, soort spinazie, komkommer opgelegd in azijn en rode ajuin (een aanrader voor iedereen) en dan nog een soort puree met maïs. Ik had niet veel honger, maar probeerde toch wat te eten voor de honger die kwam.
Rond half 8 gingen we de reuzeschildpadden gaan spotten. Rond 19 uur valt de avond hier, dus het was al donker toen we richting een ander eiland vertrokken. Op Galibi zelf kwamen er geen reuzeschildpadden, omdat er hier te veel mensen wonen. De golven op het water waren al heel erg hoog, dus het beloofde een hevig boottochtje te worden!
Aangekomen op het eiland mochten we onze zaklamp niet meer aansteken, omdat dit de schildpadden weg kan jagen. We liepen allemaal heel dicht tegen elkaar, zo dat we niet over een omgehakte boomstam zouden vallen (het scheelde wel niet veel, maar ben niet gevallen). Er was nog een andere groep op het eiland en zij hadden al prijs. Toen we aankwamen waren we niet te laat, de schildpad had zijn eitjes al gelegd. We hadden het spektakel net gemist! Onze gids zei dat er zeker wel nog eentje in de buurt zijn eitjes de korste keren zou lossen. We gingen verder en op een bepaald momenten, doet onze gids teken dat we moeten stoppen met wandelen. We bleven staan en hij ging wat verder iets gaan bekijken. Hij kwam terug en er mocht één iemand van onze groep naar een plaatsje iets verder gaan zien. Er werd iemand gekozen en samen gingen ze naar de plaats. Toen ze terug in de groep was, vertelde ze dat er een schildpad met drie vinnen te zien was. De schildpad wou dringend haar eitjes leggen, maar omdat ze een vin te weinig had, draaide ze alleen maar rondjes en kon ze niet graven. Dat is eigenlijk heel sneu voor die schildpad, want wanneer zij haar eitjes niet kan leggen, verliest ze ze en zijn de eitjes verloren en komen er geen nieuwe babyschildpadjes...
Onze gids vertelde dat we even konden zitten op het strand in afwachting dat een schildpad aan het graven was. Wanneer een schildpad haar eitjes aan het leggen is, is ze in een soort trance en kan ze niks meer zien of horen. Dat is dan ook het moment dat je een foto kan maken.
Wij zaten in de donker op strand en op een bepaald moment komt er een schildpad de zee uitgekropen, heel traag weliswaar. We lieten plaats vrij en zo kroop de schildpad op maar 2 meter afstand van ons naar een plaatsje op het eiland. Het was fascinerend om te zien hoe de schildpad zich voortbewoog, ook al was het vrij donker. Op een bepaald moment moet de schildpad toch onze aanwezigheid (en warmte) gevoeld hebben en maakte ze rechtsomkeer terug naar de zee.
We hebben die avond geen reuzeschildpad zijn eitjes zien leggen, maar ik kan wel zeggen dat ik op 2 meter afstand heb gezeten van een reuzeschildpad! Vind het natuurlijk best wel jammer dat ik er geen eitjes heb zien leggen,...
Na een tweetal uurtjes op het eiland te lopen, besloot onze gids teug huiswaarts te gaan met de boot. De golven waren heel wild en dat hebben we dan ook mogen voelen. Ik dacht op een bepaald moment dat ik uit die boot zou liggen, zo hevig ging het er aan toe. Achteraf heeft onze gids ons verteld dat er een kleine storm aan de gang was. Heb het me dus niet ingebeeld!
Terug aangekomen op het eiland, hebben we nog iets gedronken en rond 12 uur ben ik in mijn hangmat gekropen. We hadden nog een extra katoenen dekentje gekregen van de mensen van het strandhuis, was blij dat ik dat kreeg, want die nacht heeft het serieus hard gewaaid en geregend. Wij lagen onder een open hut met een strooien dak, dus ik voelde wel de wind waaien en de regen kletsen op het zand. Er was ook heel veel lawaai op het strand, want er was iets verder een feestje aan de gang en het leek of we er met onze hangmat in lagen. Het heeft tot 4 uur geduurd en daarna kwam er ineens iemand ons wakker maken. Hij beweerde een reuzeschildpad op het strand gezien te hebben, hij was op de deuren aan het kloppen om al de mensen op het domein wakker te maken. Ik ben blijven liggen, gelukkig maar, want die persoon had al te veel gedronken en had geen echte schildpad gezien, maar eentje van steen. Op Galibi liggen er namelijk standbeelden van de grootste reuzeschildpad en de iets kleinere.
Na een woelige nachtje (heb geen oog dicht gedaan) kregen we om kwart na 8 's morgens ontbijt. Na het ontbijt gingen we een dorpswandeling doen en gingen we even stoppen bij de souvenirshop.
Rond 11 uur gingen we terug de boot op om terug naar Albina. Na een tweetal uur op de boot te zitten, moesten we nog een viertal uurtjes op de bus richting Paramaribo. Rond 19 uur waren we thuis. Ik had wat last van een zonneslag, dus ik heb mij even moeten leggen om te rusten. Ik zag helemaal rood, terwijl er eigenlijk niet veel zon dat weekend is geweest, maar zoals ik al zei, is de wind vaak de boosdoener.
's Avonds hebben we nog lekkere shoarma gegeten van ons favo zaakje. Moesten jullie trouwens ooit naar Suriname komen, zeker deze shoarmazaak bezoeken. Het is de beste van heel het land!
Rond 21 uur ben ik mijn bed ingekropen, want ik was doodop van mijn hangmatavontuur (en ook wat van mijn zonneslag)!
Slaapwel vrienden :-)
Liefs,
Eva
zondag 12 april 2015
vrijdag 10 april 2015
Op naar Zanderij!
Hallo iedereen,
Weer een nieuwe dag! In de voormiddag heb ik nog wat gewerkt voor school, bronnen opgezocht die ik zou kunnen gebruiken voor mijn opdrachten tot een goed einde te brengen. Was wel niet makkelijk, vraagt heel wat opzoekingswerk.
Laura moest naar het internaat tot 13 uur, dus tot dan heb ik nog gewerkt voor school. Krijg toch ook wat stress van al die opdrachten, hopelijk krijg ik alles op tijd af...
Rond 14 uur kwam Sid ons ophalen, want deze namiddag kwam de mama van Laura aan in de luchthaven van Zanderij. Ze blijft voor 11 dagen. Het was een blij weerzien tussen moeder en dochter. :-) Ik moet wel zeggen dat ik mijn ouders toch ook wel mis, zeker nu al mijn huisgenoten bezoek hebben (gekregen) van hun familie. Ik tel af tot ik mijn gezinnetje weer in mijn armen kan sluiten. Mijn ouders hadden aan de mama nog wat extra medicatie meegegeven en er zaten ook nog enkele kaartjes en briefjes in van de familie voor mijn verjaardag. Het deed deugd om dat allemaal te lezen, wat mis ik ze toch!
's Avonds zijn we lekker gaan eten bij één van de warungs in het district Blauwgrond. Ik nam bami goreng met garnalen (garnalen zijn hier kleine scampi's), daarbij nam ik ook een kipsaté en de befaamde bakabana. Ik had er nog geen geproefd, dus nu ik de gelegenheid had, heb ik er vlug eentje besteld.
De bami was heel lekker, ze was zo lekker gekruid. Kunnen alleen de mensen van hier! Ik nam een hapje van mijn kipsaté en deed er een sausje op. De vorige keer dat ik hier was, had ik het ook gegeten en vond het wel lekker. Ik had toch wat te veel pikante saus op mijn saté gesmeerd, want na één hap stond mijn mond in vuur en vlam. Het leek bijna of ik vuur ging spuwen. Ik bleef maar drinken, maar het heeft echt lang geduurd vooraleer ik weer wat smaak in mijn mond had. Ik had ook een heel branderig gevoel in mijn maag, had mezelf duidelijk overschat.
De bakabana was me ook niet echt bevallen. Een bakovebanaan dat gefrituurd is, is toch niet zo mijn ding. Het korstje vond ik lekker, maar toen ik aan de banaan kwam, vond ik het minder geslaagd. Hier in Suriname eten heel veel mensen het wel graag en veel!
Bij thuiskomst was de mama van Laura heel moe, wat normaal is na zo'n lange en vermoeiende reis. Het is maar liefst 5 uur verschil en dat voel je wel hoor.
Om mijn hoofd leeg te maken, keek ik nog naar een aflevering van Thuis en daarna ben ik ook onder mijn muggennet gekropen om te gaan slapen.
Slaapwel lieve bloggers,
nog twee keer slapen en ik vertrek op trip naar Galibi en Frans-Guyana, op zoek naar reuzeschildpadden hihi!! :-)
Dikke kus,
Eva
Weer een nieuwe dag! In de voormiddag heb ik nog wat gewerkt voor school, bronnen opgezocht die ik zou kunnen gebruiken voor mijn opdrachten tot een goed einde te brengen. Was wel niet makkelijk, vraagt heel wat opzoekingswerk.
Laura moest naar het internaat tot 13 uur, dus tot dan heb ik nog gewerkt voor school. Krijg toch ook wat stress van al die opdrachten, hopelijk krijg ik alles op tijd af...
Rond 14 uur kwam Sid ons ophalen, want deze namiddag kwam de mama van Laura aan in de luchthaven van Zanderij. Ze blijft voor 11 dagen. Het was een blij weerzien tussen moeder en dochter. :-) Ik moet wel zeggen dat ik mijn ouders toch ook wel mis, zeker nu al mijn huisgenoten bezoek hebben (gekregen) van hun familie. Ik tel af tot ik mijn gezinnetje weer in mijn armen kan sluiten. Mijn ouders hadden aan de mama nog wat extra medicatie meegegeven en er zaten ook nog enkele kaartjes en briefjes in van de familie voor mijn verjaardag. Het deed deugd om dat allemaal te lezen, wat mis ik ze toch!
's Avonds zijn we lekker gaan eten bij één van de warungs in het district Blauwgrond. Ik nam bami goreng met garnalen (garnalen zijn hier kleine scampi's), daarbij nam ik ook een kipsaté en de befaamde bakabana. Ik had er nog geen geproefd, dus nu ik de gelegenheid had, heb ik er vlug eentje besteld.
De bami was heel lekker, ze was zo lekker gekruid. Kunnen alleen de mensen van hier! Ik nam een hapje van mijn kipsaté en deed er een sausje op. De vorige keer dat ik hier was, had ik het ook gegeten en vond het wel lekker. Ik had toch wat te veel pikante saus op mijn saté gesmeerd, want na één hap stond mijn mond in vuur en vlam. Het leek bijna of ik vuur ging spuwen. Ik bleef maar drinken, maar het heeft echt lang geduurd vooraleer ik weer wat smaak in mijn mond had. Ik had ook een heel branderig gevoel in mijn maag, had mezelf duidelijk overschat.
De bakabana was me ook niet echt bevallen. Een bakovebanaan dat gefrituurd is, is toch niet zo mijn ding. Het korstje vond ik lekker, maar toen ik aan de banaan kwam, vond ik het minder geslaagd. Hier in Suriname eten heel veel mensen het wel graag en veel!
Bij thuiskomst was de mama van Laura heel moe, wat normaal is na zo'n lange en vermoeiende reis. Het is maar liefst 5 uur verschil en dat voel je wel hoor.
Om mijn hoofd leeg te maken, keek ik nog naar een aflevering van Thuis en daarna ben ik ook onder mijn muggennet gekropen om te gaan slapen.
Slaapwel lieve bloggers,
nog twee keer slapen en ik vertrek op trip naar Galibi en Frans-Guyana, op zoek naar reuzeschildpadden hihi!! :-)
Dikke kus,
Eva
woensdag 8 april 2015
Skype-dagje
Hallo iedereen,
Gisteren hebben we mijn verjaardag afgesloten door nog even naar de winkels van Hermitage Mall te lopen, zijn naar de cinema geweest en naar Spongebob the movie gaan kijken. Ik was nog niet naar de bioscoop in Suriname geweest, dus ik vond het wel een aangename verrassing. Net zoals bij ons kan je ook heel wat versnaperingen kopen, ik koos voor een pakje popcorn met karamel. Was lekker, maar wel heel zwaar! De cinemazalen zijn hier veel kleiner dan in België en ook veel kouder. De airco stond daar goed aan, met gevolg dat ik dus wel wat koud had. Toen ik terug naar buiten kwam, viel de warmte zo op mij. Daarna zijn we nog lekkere hamburgers gaan eten in 't Vat (van al het kijken naar hamburgers, krijg je er gewoon ook zelf heel veel zin in).
Ik wil Laura toch nog eens bedanken om van mijn verjaardag een gezellige dag te maken. Heb er van genoten! ;-)
Vandaag was het plan om in de voormiddag te werken voor school, want ik wil toch dat mijn thema er wat goed uit ziet. Mijn plan is niet echt verlopen hoe ik het wou, want ik kreeg heel veel telefoontjes op Skype, wat ik helemaal niet erg vond natuurlijk. Het doet altijd deugd om nieuws van het thuisfront te krijgen.
Rond de middag zijn we vlug nog eens naar de Chinees geweest om nog wat kleine boodschappen te doen.
Rond 13.30 besloot ik mijn plan van deze morgen te hernemen en heb ik toch nog een aantal uurtjes gewerkt voor opdrachten van de school en ook nog wat aan mijn thema.
Heb mijn namiddag dan ook maar afgesloten met nog enkele Skype-telefoontjes, want ik was nu toch bezig... :-)
's Avonds zijn we nog eens lekker gaan eten naar het Vat en rond 22 uur ben ik naar mijn kamer gegaan. Was eigenlijk alweer moe, dus ik besloot om het licht uit te doen en mijn ogen te sluiten.
Slaapwel!
Liefs,
Eva
Gisteren hebben we mijn verjaardag afgesloten door nog even naar de winkels van Hermitage Mall te lopen, zijn naar de cinema geweest en naar Spongebob the movie gaan kijken. Ik was nog niet naar de bioscoop in Suriname geweest, dus ik vond het wel een aangename verrassing. Net zoals bij ons kan je ook heel wat versnaperingen kopen, ik koos voor een pakje popcorn met karamel. Was lekker, maar wel heel zwaar! De cinemazalen zijn hier veel kleiner dan in België en ook veel kouder. De airco stond daar goed aan, met gevolg dat ik dus wel wat koud had. Toen ik terug naar buiten kwam, viel de warmte zo op mij. Daarna zijn we nog lekkere hamburgers gaan eten in 't Vat (van al het kijken naar hamburgers, krijg je er gewoon ook zelf heel veel zin in).
Ik wil Laura toch nog eens bedanken om van mijn verjaardag een gezellige dag te maken. Heb er van genoten! ;-)
Vandaag was het plan om in de voormiddag te werken voor school, want ik wil toch dat mijn thema er wat goed uit ziet. Mijn plan is niet echt verlopen hoe ik het wou, want ik kreeg heel veel telefoontjes op Skype, wat ik helemaal niet erg vond natuurlijk. Het doet altijd deugd om nieuws van het thuisfront te krijgen.
Rond de middag zijn we vlug nog eens naar de Chinees geweest om nog wat kleine boodschappen te doen.
Rond 13.30 besloot ik mijn plan van deze morgen te hernemen en heb ik toch nog een aantal uurtjes gewerkt voor opdrachten van de school en ook nog wat aan mijn thema.
Heb mijn namiddag dan ook maar afgesloten met nog enkele Skype-telefoontjes, want ik was nu toch bezig... :-)
's Avonds zijn we nog eens lekker gaan eten naar het Vat en rond 22 uur ben ik naar mijn kamer gegaan. Was eigenlijk alweer moe, dus ik besloot om het licht uit te doen en mijn ogen te sluiten.
Slaapwel!
Liefs,
Eva
dinsdag 7 april 2015
Happy birthday to me!
Hallo vrienden,
Na een stormachtige nacht (er viel hevige regen en er stond een stormachtige wind, heel even leek het wel of ons huisje in elkaar zou storten), ben ik uiteindelijk rond half 10 opgestaan. Dit is al een behoorlijke prestatie, want meestal ben ik om 7 uur al klaarwakker. Ik heb nog snel Laura kunnen uitwuiven, want zij moest vandaag naar het internaat om een project uit te werken.
Vandaag is het mijn verjaardag. Ik mag 21 kaarsjes uitblazen, hoho! Niemand gelooft mij als ik vertel dat ik 21 ben. Om even te bewijzen hoe jong ik er wel niet uitzie, een korte anekdote die ik onlangs mee heb gemaakt op mijn stageschool in Suriname.
Ik stond een hele dag bij groep 6, ik moest daar namelijk de lessen overnemen, omdat de klasjuf niet aanwezig was. De dag verliep vlot en rond 13 uur worden de meeste kinderen opgehaald in de klas. Ik ben nog een beetje aan het opruimen en enkele kinderen zijn me aan het helpen. De klasdeur stond open, dus iedereen kon naar binnen lopen. Ik hoor een mama naar zijn kind roepen 'Kom we gaan naar huis, doe voort of ik ben alleen weg.' De moeder steekt vlug haar hoofd binnen en ik zeg vriendelijk 'Goeiemiddag'. Ze kijkt eens vluchtig, maar is snel weer terug met haar zoon bezig. Terwijl haar zoon naar de deur loopt, hoor ik haar vragen "waar is je juf?". Ik hoor niet meteen iets, maar ik hoor wel dat de juf van groep 8, juf Susanne, ook juist in onze klas wil komen. Ik hoor de mama terug vragen "En waar is de juf?" En ik hoor juf Susanne vertellen "De klasjuf is ziek, maar er is een stagiaire. Heb je ze niet gezien?" Die mama steekt vliegensvlug haar hoofd terug in de klas en kijkt wat verbaasd naar mij. Ik zeg dan maar "Hallo, ik ben juf Eva!" De moeder weet even niet waar ze het heeft en zegt dan dat ze mij helemaal niet had zien staan (ben ik dan echt zo klein?), ze dacht dat ik één van de kinderen was. Nou, zo lang mensen mij nog zo jong inschatten, zit ik safe. Als ik later ouder ben, gaan ze nog steeds denken dat ik zo'n jong groentje ben :-) Later zal dit wel zijn vruchten afwerpen, voor nu is het soms een klein beetje gênant, maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Ik kan er zelf al om lachen en het relativeren.
Tot daar dit korte intermezzo.
Ik heb vandaag al heel wat lieve berichtjes en verjaardagswensen gekregen, dankuwel daarvoor! Het doet deugd om te weten dat er zoveel mensen aan me denken. Ik weet ook dat het een hele opgave is om mijn blog dag in dag uit te lezen, maar ik kan jullie niet hard genoeg bedanken, dus een welverdiende merci!!
Rond 15 uur zou Laura terug zijn van stage, hopelijk wat vroeger dan kunnen we misschien nog even gaan zwemmen of nog eens een poging wagen om naar de Domineestraat te gaan.
Ze vertelde dat ik mij om 16.30 moet klaar houden, omdat we dan ergens naartoe gaan.
Ben al benieuwd wat ze in petto zal hebben!
Nu ga ik mezelf nog wat trakteren op chips, cola en een goed filmpje! Als jarige mag ik dat tenslotte wel eens doen en trouwens veel andere dingen kan ik niet doen, want onze poort is op slot en ik heb de sleutel niet haha ;-)
Van zodra ik meer weet, schrijf ik het hier op!
Tot snel, lieve bloggers
Liefs,
Eva
Na een stormachtige nacht (er viel hevige regen en er stond een stormachtige wind, heel even leek het wel of ons huisje in elkaar zou storten), ben ik uiteindelijk rond half 10 opgestaan. Dit is al een behoorlijke prestatie, want meestal ben ik om 7 uur al klaarwakker. Ik heb nog snel Laura kunnen uitwuiven, want zij moest vandaag naar het internaat om een project uit te werken.
Vandaag is het mijn verjaardag. Ik mag 21 kaarsjes uitblazen, hoho! Niemand gelooft mij als ik vertel dat ik 21 ben. Om even te bewijzen hoe jong ik er wel niet uitzie, een korte anekdote die ik onlangs mee heb gemaakt op mijn stageschool in Suriname.
Ik stond een hele dag bij groep 6, ik moest daar namelijk de lessen overnemen, omdat de klasjuf niet aanwezig was. De dag verliep vlot en rond 13 uur worden de meeste kinderen opgehaald in de klas. Ik ben nog een beetje aan het opruimen en enkele kinderen zijn me aan het helpen. De klasdeur stond open, dus iedereen kon naar binnen lopen. Ik hoor een mama naar zijn kind roepen 'Kom we gaan naar huis, doe voort of ik ben alleen weg.' De moeder steekt vlug haar hoofd binnen en ik zeg vriendelijk 'Goeiemiddag'. Ze kijkt eens vluchtig, maar is snel weer terug met haar zoon bezig. Terwijl haar zoon naar de deur loopt, hoor ik haar vragen "waar is je juf?". Ik hoor niet meteen iets, maar ik hoor wel dat de juf van groep 8, juf Susanne, ook juist in onze klas wil komen. Ik hoor de mama terug vragen "En waar is de juf?" En ik hoor juf Susanne vertellen "De klasjuf is ziek, maar er is een stagiaire. Heb je ze niet gezien?" Die mama steekt vliegensvlug haar hoofd terug in de klas en kijkt wat verbaasd naar mij. Ik zeg dan maar "Hallo, ik ben juf Eva!" De moeder weet even niet waar ze het heeft en zegt dan dat ze mij helemaal niet had zien staan (ben ik dan echt zo klein?), ze dacht dat ik één van de kinderen was. Nou, zo lang mensen mij nog zo jong inschatten, zit ik safe. Als ik later ouder ben, gaan ze nog steeds denken dat ik zo'n jong groentje ben :-) Later zal dit wel zijn vruchten afwerpen, voor nu is het soms een klein beetje gênant, maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Ik kan er zelf al om lachen en het relativeren.
Ik heb vandaag al heel wat lieve berichtjes en verjaardagswensen gekregen, dankuwel daarvoor! Het doet deugd om te weten dat er zoveel mensen aan me denken. Ik weet ook dat het een hele opgave is om mijn blog dag in dag uit te lezen, maar ik kan jullie niet hard genoeg bedanken, dus een welverdiende merci!!
Rond 15 uur zou Laura terug zijn van stage, hopelijk wat vroeger dan kunnen we misschien nog even gaan zwemmen of nog eens een poging wagen om naar de Domineestraat te gaan.
Ze vertelde dat ik mij om 16.30 moet klaar houden, omdat we dan ergens naartoe gaan.
Ben al benieuwd wat ze in petto zal hebben!
Nu ga ik mezelf nog wat trakteren op chips, cola en een goed filmpje! Als jarige mag ik dat tenslotte wel eens doen en trouwens veel andere dingen kan ik niet doen, want onze poort is op slot en ik heb de sleutel niet haha ;-)
Van zodra ik meer weet, schrijf ik het hier op!
Tot snel, lieve bloggers
Liefs,
Eva
maandag 6 april 2015
Paasmaandag
Hoi iedereen,
Wat was het weer een warme dag gisteren! Ik kwam nog maar uit mijn kamer en begon al te zweten. Heb in de voormiddag nog wat gewerkt op mijn blog, heb op heel wat vragen van mijn correspondentieklas in België een antwoord geschreven (zie pagina 'Project Zuiden') en heb ook nog even geskypet met mijn ouders. Het deed deugd om met mijn ouders even te praten en hen toch van dichtbij te zien. Ik mis ze heel hard, wie had dat gedacht!
Gisteren was het Paasmaandag, maar dat waren we even uit het oog verloren. In de namiddag besloten we even naar de Domineestraat te gaan, omdat we niet veel zin hadden om te fieten, belden we maar een taxi op. We kwamen aan in de normaal drukke winkelstraat, maar die was gewoon helemaal leeg. Naarmate we dieper in de straat reden, zagen we ook dat er geen enkele winkel open waren. Het was er zo dood! We waren even vergeten dat het Paasmaandag was, maar we hadden ook niet gedacht dat er om die reden zoveel winkels toe zouden zijn. Ik geloof niet dat alle uitbaters van deze lange winkelstraat allemaal katholiek zijn...
Lang zijn we niet gebleven, we vonden vlug een andere taxichauffeur die ons met alle plezier naar huis wou brengen. Van een kort shoppingmiddagje gesproken!
Die avond hebben we ons hypermodern wasmachine nog eens gebruikt om onze vuile was te wassen. We legden alles in hoopjes en begonnen eraan. Ik heb dan maar ook mijn kamer opgeruimd, geborsteld en gedweild. Was ook eens nodig! Nu ruikt het weer lekker fris in mijn kamer :-)
Na het wassen keek ik nog wat tv, maar rond 23 uur heb ik die dan toch ook maar omgeruild voor mijn bedje.
Slaapzacht bloggertjes.
Liefs,
Eva
Wat was het weer een warme dag gisteren! Ik kwam nog maar uit mijn kamer en begon al te zweten. Heb in de voormiddag nog wat gewerkt op mijn blog, heb op heel wat vragen van mijn correspondentieklas in België een antwoord geschreven (zie pagina 'Project Zuiden') en heb ook nog even geskypet met mijn ouders. Het deed deugd om met mijn ouders even te praten en hen toch van dichtbij te zien. Ik mis ze heel hard, wie had dat gedacht!
Gisteren was het Paasmaandag, maar dat waren we even uit het oog verloren. In de namiddag besloten we even naar de Domineestraat te gaan, omdat we niet veel zin hadden om te fieten, belden we maar een taxi op. We kwamen aan in de normaal drukke winkelstraat, maar die was gewoon helemaal leeg. Naarmate we dieper in de straat reden, zagen we ook dat er geen enkele winkel open waren. Het was er zo dood! We waren even vergeten dat het Paasmaandag was, maar we hadden ook niet gedacht dat er om die reden zoveel winkels toe zouden zijn. Ik geloof niet dat alle uitbaters van deze lange winkelstraat allemaal katholiek zijn...
Lang zijn we niet gebleven, we vonden vlug een andere taxichauffeur die ons met alle plezier naar huis wou brengen. Van een kort shoppingmiddagje gesproken!
Die avond hebben we ons hypermodern wasmachine nog eens gebruikt om onze vuile was te wassen. We legden alles in hoopjes en begonnen eraan. Ik heb dan maar ook mijn kamer opgeruimd, geborsteld en gedweild. Was ook eens nodig! Nu ruikt het weer lekker fris in mijn kamer :-)
Na het wassen keek ik nog wat tv, maar rond 23 uur heb ik die dan toch ook maar omgeruild voor mijn bedje.
Slaapzacht bloggertjes.
Liefs,
Eva
zondag 5 april 2015
Paasweekend
Hallo iedereen,
Dit weekend hebben we het rustig aan gedaan. Ik heb nog wat gewerkt voor school, Laura heeft terwijl nog wat tripjes voor ons uitgestippeld. Volgend weekend zijn we niet thuis, maar gaan we naar Galibi en Frans-Guyana! Kijk er al naar uit :-)
Vrijdagavond hadden we zoveel zin in shoarma van onze favoriete shoarma-zaak, maar helaas was deze niet open. Na heel wat telefoontjes (leek bijna op stalking) kregen we nog steeds niemand aan de lijn. We besloten dan maar pannenkoeken te bakken en onze honger hiermee te stillen.
Zaterdag zijn we nog een keertje geen zwemmen in het ZIN, want afkoeling was die dag meer dan nodig. Toen we 's avonds terug thuis waren, probeerden we nog een keertje te bellen naar shoarma-man. Ze namen weer niet op, dus sprongen we op onze fiets om eens een kijkje te gaan nemen. Het kon ook zijn dat ze niet opnamen, omdat ze het zo druk hadden die avond. Helaas pindakaas, waren ze ook vanavond gesloten. We besloten de Kwattaweg af te fietsen en kwamen een andere shoarma-zaak tegen. We zijn gestopt en hebben daar shoarma besteld. We waren enorm benieuwd, want het was de eerste keer dat we shoarma van een andere keten aten. Ik moet zeggen dat het tegen gevallen is. Deze shoarma kan niet tippen aan onze favo shoarma... Die avond en nacht heb ik enorme last aan mijn darmen gehad met diaree tot gevolg.
Conclusie van het verhaal: ik ga nooit meer naar een andere shoarma-zaak!
Zondag was het Pasen en was er veel gesloten in Paramaribo. Op de wegen was het ook heel rustig rijden, behalve op de hele drukke wegen. Daar blijft het over het algemeen altijd wel druk.
Na de paasvakantie werk ik in groep 5 een thema uit. Ik heb gekozen voor het thema 'de prehistorie'. Gisteren heb ik nog wat inspiratie proberen opdoen op Pinterest en ondertussen heb ik toch al wat ideeën van wat ik zou kunnen doen. De vraag is alleen hoe ik het allemaal zal uitwerken, want veel materiaal heb ik hier niet tot mijn beschikking. Ik kijk deze week nog uit naar bepaalde materialen en ga ook eens overleggen met Karen. Ik ga proberen om er echt een leuk thema van de maken zodat de kinderen van groep 5 dit ook als een mooie herinnering kunnen beschouwen van mijn aanwezigheid bij hen in de klas.
Zondagavond besloten we naar de sushi te gaan, wat de vorige keer door omstandigheden niet door is kunnen gaan. Omdat het Pasen was, waren we niet zeker dat het restaurant open zou zijn, dus belden we even en maakten we meteen een reservatie. We belden een taxi en rond 19 uur kwamen we aan bij het sushi-restaurant. Wat was het daar mooi! Het restaurant zelf was helemaal in openlucht, maar toch was het ook goed afgedekt. Er waren twee afdelingen in het restaurant. Een kant waar je sushi kon eten en aan de andere kant kon je dan teppanyaki eten. Wij kozen voor sushi en gingen naar de rechterkant van het restaurant. We mochten aan lage tafeltjes zitten waar we konden zitten op een kussen of een stoel zonder poten. Het was de eerste keer dat ik dit deed, dus ik vond het echt wel gezellig zitten. We kozen voor de sushi collection met 12 stukjes sushi waaronder we drie soorten vis hadden: tuna, salmon and white fish. Dit zijn drie neutrale vissen, dus als beginner is dit ideaal om met deze visjes te starten. We kregen vooraf een soepje van het huis, een soort bouillon met stukjes groenten en kip. Daarna kregen we een bootje gevuld met 12 stukjes sushi. Het zag er zo mooi uit!
Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was, het is zo'n verse keuken en heel puur van smaak. Anders eet ik graag met veel zout en peper, maar hier was het echt niet nodig. Het was echt lekker! Voor herhaling vatbaar dus! ;-)
Na een gezellige avond keerden we terug naar huis en kropen we voldaan ons bedje in!
Slaapwel lieve bloggers,
Eva
Dit weekend hebben we het rustig aan gedaan. Ik heb nog wat gewerkt voor school, Laura heeft terwijl nog wat tripjes voor ons uitgestippeld. Volgend weekend zijn we niet thuis, maar gaan we naar Galibi en Frans-Guyana! Kijk er al naar uit :-)
Vrijdagavond hadden we zoveel zin in shoarma van onze favoriete shoarma-zaak, maar helaas was deze niet open. Na heel wat telefoontjes (leek bijna op stalking) kregen we nog steeds niemand aan de lijn. We besloten dan maar pannenkoeken te bakken en onze honger hiermee te stillen.
Zaterdag zijn we nog een keertje geen zwemmen in het ZIN, want afkoeling was die dag meer dan nodig. Toen we 's avonds terug thuis waren, probeerden we nog een keertje te bellen naar shoarma-man. Ze namen weer niet op, dus sprongen we op onze fiets om eens een kijkje te gaan nemen. Het kon ook zijn dat ze niet opnamen, omdat ze het zo druk hadden die avond. Helaas pindakaas, waren ze ook vanavond gesloten. We besloten de Kwattaweg af te fietsen en kwamen een andere shoarma-zaak tegen. We zijn gestopt en hebben daar shoarma besteld. We waren enorm benieuwd, want het was de eerste keer dat we shoarma van een andere keten aten. Ik moet zeggen dat het tegen gevallen is. Deze shoarma kan niet tippen aan onze favo shoarma... Die avond en nacht heb ik enorme last aan mijn darmen gehad met diaree tot gevolg.
Conclusie van het verhaal: ik ga nooit meer naar een andere shoarma-zaak!
Zondag was het Pasen en was er veel gesloten in Paramaribo. Op de wegen was het ook heel rustig rijden, behalve op de hele drukke wegen. Daar blijft het over het algemeen altijd wel druk.
Na de paasvakantie werk ik in groep 5 een thema uit. Ik heb gekozen voor het thema 'de prehistorie'. Gisteren heb ik nog wat inspiratie proberen opdoen op Pinterest en ondertussen heb ik toch al wat ideeën van wat ik zou kunnen doen. De vraag is alleen hoe ik het allemaal zal uitwerken, want veel materiaal heb ik hier niet tot mijn beschikking. Ik kijk deze week nog uit naar bepaalde materialen en ga ook eens overleggen met Karen. Ik ga proberen om er echt een leuk thema van de maken zodat de kinderen van groep 5 dit ook als een mooie herinnering kunnen beschouwen van mijn aanwezigheid bij hen in de klas.
Zondagavond besloten we naar de sushi te gaan, wat de vorige keer door omstandigheden niet door is kunnen gaan. Omdat het Pasen was, waren we niet zeker dat het restaurant open zou zijn, dus belden we even en maakten we meteen een reservatie. We belden een taxi en rond 19 uur kwamen we aan bij het sushi-restaurant. Wat was het daar mooi! Het restaurant zelf was helemaal in openlucht, maar toch was het ook goed afgedekt. Er waren twee afdelingen in het restaurant. Een kant waar je sushi kon eten en aan de andere kant kon je dan teppanyaki eten. Wij kozen voor sushi en gingen naar de rechterkant van het restaurant. We mochten aan lage tafeltjes zitten waar we konden zitten op een kussen of een stoel zonder poten. Het was de eerste keer dat ik dit deed, dus ik vond het echt wel gezellig zitten. We kozen voor de sushi collection met 12 stukjes sushi waaronder we drie soorten vis hadden: tuna, salmon and white fish. Dit zijn drie neutrale vissen, dus als beginner is dit ideaal om met deze visjes te starten. We kregen vooraf een soepje van het huis, een soort bouillon met stukjes groenten en kip. Daarna kregen we een bootje gevuld met 12 stukjes sushi. Het zag er zo mooi uit!
Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was, het is zo'n verse keuken en heel puur van smaak. Anders eet ik graag met veel zout en peper, maar hier was het echt niet nodig. Het was echt lekker! Voor herhaling vatbaar dus! ;-)
Na een gezellige avond keerden we terug naar huis en kropen we voldaan ons bedje in!
Slaapwel lieve bloggers,
Eva
donderdag 2 april 2015
Witte donderdag in Su
Hoi iedereen,
Vandaag was een rustige dag. In de voormiddag heb ik vooral gerust om wat te bekomen van gisteren. 's Nachts had ik namelijk geen oog dicht gedaan.
Vandaag was ook weer een warme dag, dus zijn we die namiddag gaan zwemmen in ZIN, ligt in het hartje van Paramaribo, dicht bij de Waterkant.
ZIN biedt veel mogelijkheden. Er is een guesthouse waar je kan overnachten, je kan lekker zwemmen in het zwembad en je kan er ook een hapje eten en drinken. Toen wij aankwamen waren er al geen ligstoelen meer ter beschikking, maar dit was voor mij niet echt nodig. Ik heb de hele tijd in het water gezeten en er waren trapjes waar je op kon zitten. Als je verkoeling nodig had, ging het dus heel snel: twee trapjes naar beneden en je lag al in het water, heerlijk verfrissend.
's Avonds hebben we spaghetti klaar gemaakt en nadien hebben we onze avond afgesloten door naar de film te kijken "Hoe duur was de suiker?". Dit is een Surinaamse film die perfect het leven weer geeft van hoe het hier vroeger aan toe ging. Het gaat dan ook over de vroegere slavernij in de voormalige Nederlandse kolonie Suriname. Sommige scènes in de film zijn echt zwaar, maar als je tot het besef komt dat dit hier allemaal heeft afgespeeld, wordt je echt geconfronteerd met de harde realiteit. Er zijn geen woorden voor hoe de slaven hier zo werden vernederd en mishandeld.
Zeker de moeite om eens te bekijken.
Vandaag was een rustige dag. In de voormiddag heb ik vooral gerust om wat te bekomen van gisteren. 's Nachts had ik namelijk geen oog dicht gedaan.
Vandaag was ook weer een warme dag, dus zijn we die namiddag gaan zwemmen in ZIN, ligt in het hartje van Paramaribo, dicht bij de Waterkant.
ZIN biedt veel mogelijkheden. Er is een guesthouse waar je kan overnachten, je kan lekker zwemmen in het zwembad en je kan er ook een hapje eten en drinken. Toen wij aankwamen waren er al geen ligstoelen meer ter beschikking, maar dit was voor mij niet echt nodig. Ik heb de hele tijd in het water gezeten en er waren trapjes waar je op kon zitten. Als je verkoeling nodig had, ging het dus heel snel: twee trapjes naar beneden en je lag al in het water, heerlijk verfrissend.
's Avonds hebben we spaghetti klaar gemaakt en nadien hebben we onze avond afgesloten door naar de film te kijken "Hoe duur was de suiker?". Dit is een Surinaamse film die perfect het leven weer geeft van hoe het hier vroeger aan toe ging. Het gaat dan ook over de vroegere slavernij in de voormalige Nederlandse kolonie Suriname. Sommige scènes in de film zijn echt zwaar, maar als je tot het besef komt dat dit hier allemaal heeft afgespeeld, wordt je echt geconfronteerd met de harde realiteit. Er zijn geen woorden voor hoe de slaven hier zo werden vernederd en mishandeld.
Zeker de moeite om eens te bekijken.
Zo, slaapwel bloggers!
Liefs,
Eva
woensdag 1 april 2015
Paasvakantie van start
Dag iedereen,
Vandaag is de paasvakantie echt van start gegaan. Na geslapen te hebben (uitslapen zat er niet echt in: krijsende vogels, blaffende honden en schreeuwende buren...) heb ik een hele voormiddag voor school gewerkt. Ik werkte mijn taak voor Beroepssocialisatie af en daarna trakteerde ik mezelf op een aflevering van Thuis :-) Was al lang geleden, gelukkig bestaat er youtube.
Na heel wat gewerkt te hebben, zijn we met de taxi naar de Tulip gereden. Dit is een supermarkt waar je heel wat Westerse producten kan terugvinden. Natuurlijk zoeken we altijd naar de goedkoopste producten, want soms durven ze wel veel vragen voor bepaalde zaken. Oppassen en goed uitkijken naar prijzen is de boodschap.
We hebben onze koelkast terug wat aangevuld met lekkere dingetjes, dus we kunnen er weer een tijdje tegenaan :-)
Die avond gingen we normaal sushi gaan eten. Het zou mijn eerste keer zijn, want heb dit nog nooit geproefd. Ik kreeg een onverwacht bericht van thuis dat mijn hondje, Bono, overleden zou zijn. Ik wist even niet meer waar ik het had. Nu ik niet thuis ben, is het nog moeilijker om het een plaats te geven. Ik heb geen afscheid kunnen nemen van mijn lieve Bono en dat doet pijn.
Ik doe mijn best om het van me af te zetten, maar dat is veel moeilijker dan gedaan.
Gelukkig heb ik een huisgenoot die haar best deed om mijn gedachten te verzetten, bedankt Laura.
Hopelijk voel ik me morgen wat beter.
Slaapzacht lieve Bonowono.
Eva
Vandaag is de paasvakantie echt van start gegaan. Na geslapen te hebben (uitslapen zat er niet echt in: krijsende vogels, blaffende honden en schreeuwende buren...) heb ik een hele voormiddag voor school gewerkt. Ik werkte mijn taak voor Beroepssocialisatie af en daarna trakteerde ik mezelf op een aflevering van Thuis :-) Was al lang geleden, gelukkig bestaat er youtube.
Na heel wat gewerkt te hebben, zijn we met de taxi naar de Tulip gereden. Dit is een supermarkt waar je heel wat Westerse producten kan terugvinden. Natuurlijk zoeken we altijd naar de goedkoopste producten, want soms durven ze wel veel vragen voor bepaalde zaken. Oppassen en goed uitkijken naar prijzen is de boodschap.
We hebben onze koelkast terug wat aangevuld met lekkere dingetjes, dus we kunnen er weer een tijdje tegenaan :-)
Die avond gingen we normaal sushi gaan eten. Het zou mijn eerste keer zijn, want heb dit nog nooit geproefd. Ik kreeg een onverwacht bericht van thuis dat mijn hondje, Bono, overleden zou zijn. Ik wist even niet meer waar ik het had. Nu ik niet thuis ben, is het nog moeilijker om het een plaats te geven. Ik heb geen afscheid kunnen nemen van mijn lieve Bono en dat doet pijn.
Ik doe mijn best om het van me af te zetten, maar dat is veel moeilijker dan gedaan.
Gelukkig heb ik een huisgenoot die haar best deed om mijn gedachten te verzetten, bedankt Laura.
Hopelijk voel ik me morgen wat beter.
Slaapzacht lieve Bonowono.
Eva
dinsdag 31 maart 2015
Bijna vakantie!
Dag iedereen,
Maandag 30 maart 2015
Maandag gaf ik een les over de markt. Ik las een verhaaltje voor waar een jongen naar de markt gaat en ook hij doet verschillende indrukken op. Na het lezen van het verhaal vraag ik naar de kinderen hun eigen ervaringen. De kinderen kunnen mij snel veel vertellen over de markt en ook de verschillende afdelingen die we er terug kunnen vinden. Ze geven voorbeelden van groenten, fruit en andere gezonde producten.
Na het invullen van een werkblad, is het pauze en tijd om even iets te eten en te drinken en wat te spelen. Na de pauze gaan we namelijk zelf naar een grote markt waar ze groenten, fruit, maar ook nog heel wat andere producten verkopen. Vorige vrijdag hebben we ingeschreven dat kinderen max. 5 SRD mochten meenemen naar school om iets lekkers (lees: gezonds) mee te kopen. Deze producten zullen dinsdag op het paasontbijt samen met de klas worden opgegeten.
De wandeling naar de markt is kort, maar toch moet je elk kind goed in de gaten houden. Sommige kinderen zijn zo snel, dat je er geen één uit het oog mag verliezen. Aangekomen aan de markt gaan Karen en ik elk met ons groepje van leerlingen rond op de markt. Waar staan de groenten, waar het fruit? Hoeveel SRD hebben we in totaal met ons groepje? Wat kunnen we kopen voor morgen bij het paasontbijt? Wat is lekker en gezond? Dit zijn allemaal vragen waar leerlingen een antwoord moeten op geven. Niet makkelijk, want veel kinderen eten graag al wat vettiger. Vele kinderen denken dat bananenchips gezond zijn, omdat ze het woord "bananen" horen, maar zo snel laat ik me nu ook weer niet vangen hoor. Het is soms een hele opgave om leerlingen ervan te overtuigen dat we een "gezond" paasontbijt willen!
Uiteindelijk kiezen we voor een doos ontbijtgranen, een liter halfvolle melk en 4 lekkere bananen om in stukjes te verdelen. De andere groep had ook een doos cornflakes, twee appelsienen, een aantal extra stukken fruit, brood, yoghurtdrink en aardbeienyoghurt. We waren dus helemaal klaar voor het ontbijt van morgen!
Toen de school afgelopen was, hadden we nog vergadering met de andere leerkrachten. Daarna moest ik met de taxi naar huis, want mijn fiets was nog steeds niet gerepareerd. Na mijn thuiskomst, heb ik eerst wat gerust en rond 16.45 vertrek ik naar Unu Pikini. Daar zijn ze zo vriendelijk om voor een vervangfiets te zorgen. Ze vertellen mij dat ik morgenmiddag, na mijn stage, mijn fiets al mag komen ophalen. Normaal zou hij dan terug in orde moeten zijn, fingers crossed!
Dinsdag 31 maart 2015
Laatste dag voor de paasvakantie! Vandaag moeten de leerlingen van 8 tot 10 uur op school zijn. Samen met de klas eten we een gezellig paasontbijt. Heel wat ouders van kinderen hebben lekkernijen meegenomen voor de school. Deze worden allemaal verdeeld onder de verschillende klassen. De kinderen smullen hun buikje aardig rond en ik moet eerlijk zeggen dat het mij ook wel gesmaakt heeft. :-)
Juf Karen vertelt een paasverhaal en ook ik heb nog een verhaaltje in petto op de computer.
Daarna ruimen we de klas op en ondertussen worden er al kinderen opgehaald om naar huis te gaan. Rond 11 uur hebben we nog een vergadering, het is niet zomaar een vergadering. Het gaat namelijk om een aantal zaken die in orde moeten zijn voor de inspectiecontrole. Een dame van de inspectie geeft ons hierover verdere uitleg en snel loopt het uit tot 13.30.
Daarna fiets ik snel door naar de fietsenmakerij om mijn fiets op te halen. Ik moet nog een halfuurtje wachten en daarna heb ik mijn vertrouwd zadel weer terug. Ik fiets daarna verder naar huis, verfris me wat en ben klaar om naar sportcafé Munder te gaan waar de tweede match van de Belgen wordt uitgezonden. Het lijkt wel een verzamelplaats waar de mensen minstens twee zaken gemeen hebben nl. we zijn Belgen en we komen om te kijken naar de Rode Duivels en misschien nog een derde, we willen winnen! En dat doen we ook, 1-0 voor "ons".
Na de match wordt er op school een infoavond georganiseerd rond autisme. In november werd er door een studente onderzoek gedaan in opdracht van Kompas, een Nederlandse instelling, die op dit moment kinderen begeleiden met PDDNOS (kenmerken van autisme, maar niet genoeg om onder de noemer te plaatsen van Asperger of klassiek autisme) en Asperger en de grootste groep klassiek autisme. De studente heeft onderzoek uitgevoerd via aanmeldingen, intakegesprekken met kinderen, observaties, afname van intelligentietesten en eventueel hieruit volgende diagnose.
Ze bieden hulpmiddelen aan die structuur bieden. Het gaat dan bijvoorbeeld over picto's, beloningssystemen,... Ze geven trainingen over autisme aan zowel leerkrachten als aan ouders van kinderen met autisme. Deze school is de geschikte kandidaat voor deze trainingen en ondersteuning, omdat er heel wat kinderen met autisme op deze school zitten. Daar de leerkrachten hier onvoldoende kennis van hebben, kunnen zij deze kinderen niet op een juiste manier begeleiden. Kompas wil hier de leerkrachten in tegemoet komen, maar de uiteindelijke invulling ligt bij de docenten. De school heeft nog een lange weg te gaan, maar ik ben zeker dat ze op de goede weg zijn. Ze staan open voor nieuwe dingen en willen heel graag bijleren. Ik denk dat volhouden hier ook de boodschap zal zijn. Deze kinderen vragen heel veel geduld van de leerkracht en niks gaat van de eerste keer. Het is dan ook de taak van de leerkracht om vol te houden en gemotiveerd te blijven voor het welzijn en welbevinden van hun leerlingen.
Na de presentatie rijden we naar huis met de fiets en kruip ik in mijn bed. Het was een lange dag, dus heb dringend nood aan mijn geliefkoosde bed. Morgen mag ik eens lekker uitslapen, want de vakantie is begonnen! :-)
Dikke brassa,
Eva
Maandag 30 maart 2015
Maandag gaf ik een les over de markt. Ik las een verhaaltje voor waar een jongen naar de markt gaat en ook hij doet verschillende indrukken op. Na het lezen van het verhaal vraag ik naar de kinderen hun eigen ervaringen. De kinderen kunnen mij snel veel vertellen over de markt en ook de verschillende afdelingen die we er terug kunnen vinden. Ze geven voorbeelden van groenten, fruit en andere gezonde producten.
Na het invullen van een werkblad, is het pauze en tijd om even iets te eten en te drinken en wat te spelen. Na de pauze gaan we namelijk zelf naar een grote markt waar ze groenten, fruit, maar ook nog heel wat andere producten verkopen. Vorige vrijdag hebben we ingeschreven dat kinderen max. 5 SRD mochten meenemen naar school om iets lekkers (lees: gezonds) mee te kopen. Deze producten zullen dinsdag op het paasontbijt samen met de klas worden opgegeten.
De wandeling naar de markt is kort, maar toch moet je elk kind goed in de gaten houden. Sommige kinderen zijn zo snel, dat je er geen één uit het oog mag verliezen. Aangekomen aan de markt gaan Karen en ik elk met ons groepje van leerlingen rond op de markt. Waar staan de groenten, waar het fruit? Hoeveel SRD hebben we in totaal met ons groepje? Wat kunnen we kopen voor morgen bij het paasontbijt? Wat is lekker en gezond? Dit zijn allemaal vragen waar leerlingen een antwoord moeten op geven. Niet makkelijk, want veel kinderen eten graag al wat vettiger. Vele kinderen denken dat bananenchips gezond zijn, omdat ze het woord "bananen" horen, maar zo snel laat ik me nu ook weer niet vangen hoor. Het is soms een hele opgave om leerlingen ervan te overtuigen dat we een "gezond" paasontbijt willen!
Uiteindelijk kiezen we voor een doos ontbijtgranen, een liter halfvolle melk en 4 lekkere bananen om in stukjes te verdelen. De andere groep had ook een doos cornflakes, twee appelsienen, een aantal extra stukken fruit, brood, yoghurtdrink en aardbeienyoghurt. We waren dus helemaal klaar voor het ontbijt van morgen!
Toen de school afgelopen was, hadden we nog vergadering met de andere leerkrachten. Daarna moest ik met de taxi naar huis, want mijn fiets was nog steeds niet gerepareerd. Na mijn thuiskomst, heb ik eerst wat gerust en rond 16.45 vertrek ik naar Unu Pikini. Daar zijn ze zo vriendelijk om voor een vervangfiets te zorgen. Ze vertellen mij dat ik morgenmiddag, na mijn stage, mijn fiets al mag komen ophalen. Normaal zou hij dan terug in orde moeten zijn, fingers crossed!
Dinsdag 31 maart 2015
Laatste dag voor de paasvakantie! Vandaag moeten de leerlingen van 8 tot 10 uur op school zijn. Samen met de klas eten we een gezellig paasontbijt. Heel wat ouders van kinderen hebben lekkernijen meegenomen voor de school. Deze worden allemaal verdeeld onder de verschillende klassen. De kinderen smullen hun buikje aardig rond en ik moet eerlijk zeggen dat het mij ook wel gesmaakt heeft. :-)
Juf Karen vertelt een paasverhaal en ook ik heb nog een verhaaltje in petto op de computer.
Daarna ruimen we de klas op en ondertussen worden er al kinderen opgehaald om naar huis te gaan. Rond 11 uur hebben we nog een vergadering, het is niet zomaar een vergadering. Het gaat namelijk om een aantal zaken die in orde moeten zijn voor de inspectiecontrole. Een dame van de inspectie geeft ons hierover verdere uitleg en snel loopt het uit tot 13.30.
Daarna fiets ik snel door naar de fietsenmakerij om mijn fiets op te halen. Ik moet nog een halfuurtje wachten en daarna heb ik mijn vertrouwd zadel weer terug. Ik fiets daarna verder naar huis, verfris me wat en ben klaar om naar sportcafé Munder te gaan waar de tweede match van de Belgen wordt uitgezonden. Het lijkt wel een verzamelplaats waar de mensen minstens twee zaken gemeen hebben nl. we zijn Belgen en we komen om te kijken naar de Rode Duivels en misschien nog een derde, we willen winnen! En dat doen we ook, 1-0 voor "ons".
Na de match wordt er op school een infoavond georganiseerd rond autisme. In november werd er door een studente onderzoek gedaan in opdracht van Kompas, een Nederlandse instelling, die op dit moment kinderen begeleiden met PDDNOS (kenmerken van autisme, maar niet genoeg om onder de noemer te plaatsen van Asperger of klassiek autisme) en Asperger en de grootste groep klassiek autisme. De studente heeft onderzoek uitgevoerd via aanmeldingen, intakegesprekken met kinderen, observaties, afname van intelligentietesten en eventueel hieruit volgende diagnose.
Ze bieden hulpmiddelen aan die structuur bieden. Het gaat dan bijvoorbeeld over picto's, beloningssystemen,... Ze geven trainingen over autisme aan zowel leerkrachten als aan ouders van kinderen met autisme. Deze school is de geschikte kandidaat voor deze trainingen en ondersteuning, omdat er heel wat kinderen met autisme op deze school zitten. Daar de leerkrachten hier onvoldoende kennis van hebben, kunnen zij deze kinderen niet op een juiste manier begeleiden. Kompas wil hier de leerkrachten in tegemoet komen, maar de uiteindelijke invulling ligt bij de docenten. De school heeft nog een lange weg te gaan, maar ik ben zeker dat ze op de goede weg zijn. Ze staan open voor nieuwe dingen en willen heel graag bijleren. Ik denk dat volhouden hier ook de boodschap zal zijn. Deze kinderen vragen heel veel geduld van de leerkracht en niks gaat van de eerste keer. Het is dan ook de taak van de leerkracht om vol te houden en gemotiveerd te blijven voor het welzijn en welbevinden van hun leerlingen.
Na de presentatie rijden we naar huis met de fiets en kruip ik in mijn bed. Het was een lange dag, dus heb dringend nood aan mijn geliefkoosde bed. Morgen mag ik eens lekker uitslapen, want de vakantie is begonnen! :-)
Dikke brassa,
Eva
vrijdag 27 maart 2015
Week 5 in Suriname!
Dag lieve vrienden,
Dit weekend heb ik samen met Karen gewerkt aan de lessen van volgende week. We hebben verdeeld wie welke lessen zal geven. Als ik lesgeef, ondersteunt Karen mij in de klas en omgekeerd geldt hetzelfde. Wanneer Karen lesgeeft, ondersteun in haar tijdens het lesgebeuren.
Ik zal voor volgende week een hoekenwerk voorbereiden en enkele rekenlessen geven waarbij ik met de sterke leerlingen ga werken.
Maandag 23 maart 2015
Er is een nieuwe leerling in de klas bijgekomen. De kinderen waren heel enthousiast en namen de nieuwe jongen meteen onder hun hoede. Tijdens het kringmoment werden er heel wat vragen op de nieuwe leerling afgevuurd. Van 'welke hobby's heb je?' tot 'weet jij hoeveel 1 x 2 is?' De kinderen konden wel een hele dag blijven doorgaan, maar er moest natuurlijk ook nog wat gewerkt worden.
Het opstel werd afgewerkt met de leerlingen die er vorige week ook waren (er waren er enkele ziek, die gingen samen met juf Karen een dictee inhalen). Na dit te hebben afgewerkt, was het al weer tijd voor de eerste pauze. De leerlingen namen hun brood en drinken en mochten daarna buiten gaan spelen.
De leerkracht van groep 3, juf Danielle, was vandaag jarig, we hebben voor haar toen ook nog een mooie tekening gemaakt en deze allemaal gebundeld. Wij, als juffen, kregen ook allemaal een lekker bakje om van te smullen :-)
De tijd ging zo snel voorbij (nieuwe leerling, rekenles dat uitgelopen was, onverwachtse verjaardagstekening) dat het hoekenwerk werd uitgesteld tot morgen.
Na school heb ik nog gewerkt aan mijn rekenles van morgen waarbij ik samen met de kinderen een levend ganzenbordspel ga spelen. Lossen ze de sommen goed op, mogen ze blijven staan. Maken ze een foutje, gaan ze een stap achteruit. De leerlingen moeten ook oppassen dat ze niet in de put vallen of vast komen te zitten achter de tralies van de gevangenis. Ben benieuwd hoe het zal verlopen!
Dinsdag 24 maart 2015
Vandaag stond er een activiteit op de planning waarbij de
Jeugdtandzorg langskwam op school. Blijkbaar werd er voor mijn aankomst, al een activiteit georganiseerd
waarbij de organisatie de tanden van de kinderen controleerden. Vandaag
kwamen ze langs om informatie te geven en een groot spel met de kinderen te
spelen. De uitleg was veel te moeilijk voor onze kinderen. Er werd met zoveel
vaktermen gegooid dat het bijna onmogelijk was voor de kinderen om het te
begrijpen. Ik denk dat ze het niveau iets te hoog hadden ingeschat. Ook het
spel werd niet grondig genoeg uitgelegd, waardoor het voor de kinderen onduidelijk was wat eigenlijk de bedoeling was.
Tijdens de uitleg is Karen flauwgevallen, door de drukkende warmte in combinatie met een te
lage bloeddruk. Na het spel stond ik er alleen voor in de klas. Juf Susanne kwam bij mij in de klas om extra ondersteuning te bieden. De kinderen waren zo druk, omdat de voormiddag al zo
chaotisch was verlopen en juf Karen onwel was geworden. Het was het moeilijk om ze nog in toom te houden, want veel werken kon er op dat moment niet meer. De kinderen waren zo bezorgd om juf Karen, wat ik echt heel lief vond. De meeste kinderen hebben toen een mooie tekening gemaakt voor haar. De volgende dag hebben ze die met trots afgegeven.
Na de lessen, hadden we vergadering, heb ik nog wat verbeterd in de klas en daarna ben ik naar huis gefietst om daar mijn lessen van morgen voor te bereiden.
O ja, het ganzenbordspel was een succes! Alleen hebben de kinderen er niet lang mee kunnen spelen, omdat het programma van de dag weer helemaal in het honderd liep. Niet meer dan normaal hier.
Wat een dag!
Woensdag 25 maart 2015
Vandaag heb ik tijdens rekenen gewerkt met de sterke leerlingen. Ik had voor elk kind andere oefeningen opgeschreven die ze moesten maken in hun werkschrift. Kinderen die nog moeite hadden met de klok, gingen aan de slag met deze op maat gemaakte oefeningen. De leerlingen werkten zelfstandig en wanneer ze iets niet begrepen, riepen ze mij. Deze les verliep heel vlot. De kinderen deden wat ze moesten doen, met de nodige aanmoediging, maar over het algemeen was ik wel tevreden. Heel veel kinderen hebben vaak geen zin om te werken en dat weerspiegelt zich in hun werk. Je moet ze echt blijven controleren en positief stimuleren. Vaak werkt het, een enkele keer ook niet. Geduld hebben is hier wel degelijk de boodschap!
Vandaag heb ik eindelijk het hoekenwerk kunnen uitleggen! Samen met de leerlingen ging ik al de hoeken af, verdeelde ze daarna in groepjes en daarna konden ze aan het werk. De meeste spelletjes vielen in de smaak. Jammer genoeg hebben de leerlingen niet alle hoeken kunnen doorlopen, maar dat is misschien voor een volgende keer.
's Avonds ben ik samen met Laura naar het internaat gegaan. De jongeren daar hadden van 20 uur tot 22 uur studietijd en wanneer ze vragen hebben of vast zitten met een bepaald onderwerp/vak, konden ze dit aan ons komen vragen. Ook aan mij hebben ze al zaken komen vragen en ben blij dat ik hen ook wat op weg heb kunnen helpen.
Donderdag 26 maart 2015
Deze week is er een Kinderboekenfestival in Suriname. Het thema in 2015 is "groeien". Op het festival worden er verschillende activiteiten georganiseerd die in thema uitgewerkt zullen worden. Er zijn veel betekenissen voor het woord groeien en de bedoeling is om samen te ontdekken wat je er allemaal mee kan doen. Groeien is groter worden, toenemen of meer worden, maar ook sterker en zelfs wijzer worden.
Je kan er ook samen je school naartoe en dan wordt er voor jou een programma op maat samengesteld. Dit hebben we dan ook met de kinderen van het Gouden Hart gedaan. De middenbouw en bovenbouw vertrokken met de bus naar het KBF. Daar aangekomen lieten we de kinderen even spelen op een speeltuintje, dit was een moment waar kinderen zich eens mochten uitleven. Rond 10 uur werd iedereen verzameld en gingen we richting entree van het Kinderboekenfestival. Ons programma begon met een soort bewegingshoek. Kinderen werden opgewarmd met het liedje "Bewegen is gezond". Daarna werden er spelletjes gespeeld waarbij de kinderen goed moesten samenwerken met elkaar, wat in onze groepen een echte opgave is. De kinderen slaagden erin om deze hoek mooi af te sluiten.
Daarna werden we naar de muziekhoek gebracht. Hier mochten kinderen een beker met wat rijst vullen, deze werd hierna afgedekt met een papiertje en als laatste moest er nog een touwtje omheen. Hierdoor hadden de leerlingen als het ware een muziekinstrument. Na wat zingen van liedjes werd ook deze hoek afgerond en gingen we naar de laatste hoek.
Hier werd een verhaal vertelt over een clown. De kinderen mochten het uiterlijk en het gedrag van een clown beschrijven. Daarna mochten ze zelf een clown tekenen en inkleuren.
Dit was de laatste hoek en toen gingen we in groepjes het KBF zelf gaan verkennen. Het was er erg groot dus we moesten ons in kleinere groepjes opsplitsen, anders gingen we elkaar sowieso kwijt spelen. Rond kwart voor 12 spraken we terug af aan de ingang om te verzamelen.
Er waren ruimtes waar er boeken werden opgesteld, maar er zaten soms ook wel hele dure exemplaren tussen. Voor kinderen was het dan ook onmogelijk om daar een boekje te kopen, want zoveel geld hadden ze nu ook weer niet. Wat ik wel jammer vond, want het is in principe een "kinder"boekenfestival, dus dan verwacht je dat de boeken niet aan een te hoge prijs verkocht worden.
Buiten waren er ook kraampjes voorzien waar je boeken kon kopen. Er waren ook kraampjes waar er stapels boeken lagen, maar waar er een kaartje stond "niet te koop". Ook wel raar als je weet dat het een festival is waar je boeken kan kopen. Er lagen heel mooie boeken bij, maar helaas waren die niet te koop. Dan vind ik ook dat je ze niet moeten tentoonstellen.
Rond kwart voor 12 verzamelden we aan de ingang en lieten we de kinderen nog even los op de speeltuin, onze bus was namelijk nog niet gearriveerd op de parking. Kinderen hebben geen boeken gekocht, maar ze hebben wel allemaal iets gekocht om te eten. Er waren verschillende eetkraampjes en daar hebben de meeste zich dan ook aan tegoed gedaan.
Vrijdag 27 maart 2015
Vandaag moest ik onverwachts de lessen overnemen in groep 6. Ik werd een kwartier voor de schoolbel verwittigd en heb dus maar snel iets uit mijn mouw moeten schudden. Ik heb uiteindelijk het hoekenwerk voorzien voor groep 5 ( en dat ik samen met Karen had uitgewerkt) in deze klas gegeven. Zo hebben de kinderen toch nog wat leerrijke dingen gedaan op deze (alweer) chaotische dag.
De spelletjes in het hoekenwerk werden vooral gemaakt op maat van groep 5, maar ik merkte al snel dat het ook voor groep 6 een goede oefening was. Zo werden de maaltafels nog eens opgefrist (bij sommige leerlingen zijn deze echt niet geautomatiseerd) en geoefend. Ook de analoge en digitale klok werd er nog even bij gehaald en we hebben ook nog wat geknutsteld voor Pasen. Volgende week is het namelijk nog twee dagen school en daarna begint hier de paasvakantie.
Tijdens de gym mocht ik weer bij groep 5 staan en heb ik samen met een groepje leerlingen basketbal gespeeld. We maakten er een wedstrijdje van en het team die de meeste punten scoorden, won, zoals het meestal gaat in het spel!
Ik heb de dag in groep 6 mooi afgerond. Ik voelde me gewaardeerd in de klas en ik denk dat de leerlingen toch wel blij waren met deze productieve dag. Ik heb zelfs een knuffel gekregen van één van de grootste jongens in de klas, wat ik helemaal niet had verwacht, en dat deed me toch wel iets!
Weekend van 28 en 29 maart 2015
Zaterdag ben ik samen met Laura nog eens naar het Kinderboekenfestival geweest. Toen we met de school zijn geweest, had ik niet echt de tijd om de boeken deftig te bekijken. Laura was er ook nog niet naartoe geweest, dus namen we onze fiets naar het KBF. Ik heb toch een viertal boekjes gekocht, waaronder een boekje met de titel "Ben ik echt anders dan anderen?". Dit boek is geschreven in drie talen namelijk in het Nederlands, het Engels en het Braziliaans. Het gaat over een lieveheersbeestje dat maar een zwart stipje heeft op zijn hele lijf en is bijgevolg anders dan al de andere lieveheersbeestjes. Hij begrijpt niet waarom hij zo is en gaat op zoek naar verduidelijking. Dit boekje is perfect om verschillende thema's aan te snijden, ik denk maar aan "pesten" of "anders zijn",... Ik ben heel blij met mijn aankoop en ik denk zelfs dat ik het boek ga gebruiken tijdens een les bij groep 5.
Zaterdagmiddag (in België zaterdagavond) speelden de Rode Duivels een match tegen Cyprus. Na lang zoeken op de computer, vonden we een link waar we de match live konden volgen vanuit onze Surinaamse zetel. We hebben dan ook makkelijk gewonnen (5-0!), dus onze dag kon al niet meer stuk! :-)
's Avonds hebben we shoarma gegeten (wordt al een vaste avond in de week), maar op weg naar daar, ging mijn fiets stuk. Mijn pedaal was helemaal geblokkeerd en ik kon niet meer trappen. Daar stonden we dan, in het midden van de weg, het was al donker en onze shoarma lag op ons te wachten. We hebben mijn fiets met een slot aan een paal bevestigd en zijn dan samen op één fiets verder gereden. Nadat we van onze shoarma genoten hadden, zijn we terug gereden om mijn fiets op te pikken. Maandag zal ik hem moeten binnen brengen bij Unu Pikini, een fietsenmakerij. Hopelijk kunnen zij mijn fiets snel fiksen. Want zonder fiets, ben je hier niets...
Zondag heb ik nog wat gewerkt voor school en in de namiddag zijn we nog eens gaan zwemmen in een hotel. We hebben namelijk geregeld een frisse duik nodig om ons wat af te koelen.
Ziezo, dit was week 5 in een (kort) verslagje! Aan diegenen die het tot hier hebben volgehouden om te lezen, proficiat ;-)
Veel liefs,
Eva
vrijdag 20 maart 2015
Donderdag en vrijdag op Gouden Hart
Hallo iedereen,
Deze week en volgende week wordt er in groep 5 gewerkt rond het thema 'voeding'. Ik gaf donderdag een les waar de leerlingen leerden hoe ze een opstel moesten schrijven.
Ik had voor de leerlingen een hulpkaart gemaakt waarbij ze per alinea in het opstel richtvragen moesten beantwoorden. Zo moesten ze in de eerste alinea schrijven wat de naam was van het koekje, beschrijven hoe de verpakking eruit zag. In de tweede alinea moesten ze beschrijven hoe het koekje eruit zag en hoe het proefde. De leerlingen kregen allemaal een koekje en konden dit via de vraagjes zo goed mogelijk beschrijven. Tot slot in de derde alinea moesten ze schrijven waarom andere mensen het koekje moesten proeven of zelfs kopen.
De eerste aanzet tot een opstel was gegeven, maar de leerlingen waren nog niet gekomen tot een mooi opstel op een blad papier. De les zal maandag worden afgewerkt en in de tussentijd kan ik de voorlopige opstelletjes verbeteren waar nodig.
Vrijdag is het de vaste gymdag op school. In de bus gingen we samen op weg naar de sporthal (je moet er je niet te veel van voorstellen.) Sid deed de opwarming en al vlug was de tijd om. Na een kort spelletje buiten, moesten de kinderen al terug op de bus. Het spel dat ik in gedachten had is niet kunnen doorgaan, omdat we wat langer opgewarmd hebben.
Toen ik terugkwam van de gym, werd me verteld dat ik moest vertrekken naar het MOB. Ik mocht meegaan met juf Claudia en enkele andere juffen van het Gouden Hart.
Deze week en volgende week wordt er in groep 5 gewerkt rond het thema 'voeding'. Ik gaf donderdag een les waar de leerlingen leerden hoe ze een opstel moesten schrijven.
Ik had voor de leerlingen een hulpkaart gemaakt waarbij ze per alinea in het opstel richtvragen moesten beantwoorden. Zo moesten ze in de eerste alinea schrijven wat de naam was van het koekje, beschrijven hoe de verpakking eruit zag. In de tweede alinea moesten ze beschrijven hoe het koekje eruit zag en hoe het proefde. De leerlingen kregen allemaal een koekje en konden dit via de vraagjes zo goed mogelijk beschrijven. Tot slot in de derde alinea moesten ze schrijven waarom andere mensen het koekje moesten proeven of zelfs kopen.
De eerste aanzet tot een opstel was gegeven, maar de leerlingen waren nog niet gekomen tot een mooi opstel op een blad papier. De les zal maandag worden afgewerkt en in de tussentijd kan ik de voorlopige opstelletjes verbeteren waar nodig.
Vrijdag is het de vaste gymdag op school. In de bus gingen we samen op weg naar de sporthal (je moet er je niet te veel van voorstellen.) Sid deed de opwarming en al vlug was de tijd om. Na een kort spelletje buiten, moesten de kinderen al terug op de bus. Het spel dat ik in gedachten had is niet kunnen doorgaan, omdat we wat langer opgewarmd hebben.
Toen ik terugkwam van de gym, werd me verteld dat ik moest vertrekken naar het MOB. Ik mocht meegaan met juf Claudia en enkele andere juffen van het Gouden Hart.
MOB staat voor Medisch Opvoedkundig Bureau. Dit is een organisatie voor kinderen van wie een optimale ontwikkeling bedreigd wordt. In het bijzonder nemen ze kinderen aan van 0 tot 6 jaar. Deze komen dan tijdens de weekdagen van 8 uur tot 12 uur naar de organisatie en worden hier geobserveerd tijdens het spelen. Op die manier gaan ze zaken proberen vaststellen (ontwikkelingsstoornissen, leerproblemen, nood aan ondersteuning bij opvoeding, bedplassen, ADHD, ASS, Downsyndroom. Er lopen hier zowel dokters als verpleegsters, ergotherapeuten, psychologen, maatschappelijke werkers,… rond. Wat ik vreemd vond is dat deze organisatie ook mensen inzet die wel ‘een hart voor kinderen hebben’ , maar geen enkele vorm van opleiding of diploma hebben om kinderen te observeren, dingen vast stellen en advies te geven. Er is gewoon een tekort aan geschoolde mensen, dus is men blij met alle hulp die men kan aanwenden. Toch vind ik het niet logisch om deze vrijwilligers vaststellingen te laten doen. In Suriname is het ook zo dat er maar één instelling is die zich echt bezighoudt met kinderen met een beperking en dat is het MOB. Het Gouden Hart is trouwens de eerste school in Suriname die zich specifiek richt op kinderen met een beperking. Het wordt hier dan ook als logisch stap gezien dat we samen met deze organisatie in zee gaan, maar ik heb dan ook heel wat vragen over hoe goed kinderen hier worden onderzocht en geobserveerd.
's Avonds hebben we ons buikje rond gegeten met heerlijke shoarma en daarna ben ik in mijn bedje gekropen.
Liefs,
Eva
woensdag 18 maart 2015
Eerste dagen in groep 5
Dag iedereen,
Deze week ben ik begonnen in groep 5 bij juf Karen. Maandagmiddag stelde ik mijn correspondentieklas uit België voor aan mijn Surinaamse klas. Er waren veel kinderen die dachten dat ik uit Nederland kwam, maar neen hoor, ik kom wel degelijk uit België. Ik kan mij ook niet inbeelden dat ik zo'n Nederlands accent zou hebben. ;-)
Ik toonde een kaart van België en samen keken we hoe de Belgische vlag eruit zag. Ook heb ik de mooie zelfportretten en identiteitskaarten van de leerlingen uit België getoond en ze daarna opgehangen aan de muur. Zo kan iedereen ze bewonderen, kinderen, leerkrachten, maar ook de ouders. Zo weten zij ook waar hun kind mee bezig is in de klas. Daarna vertelde ik dat wij uit Suriname contact gaan houden met België, te beginnen met het maken van een zelfportret en een paspoort. De kinderen begonnen er meteen aan en de eerste zet tot het corresponderen met België is gezet.
Dinsdag gaf ik voor het eerst een rekenles over lengtematen en kloklezen. Ik besloot eerst rond lengtematen te werken en daarna rond kloklezen. Al snel was duidelijk dat kloklezen echt een probleem in deze klas is. Heel veel kinderen hadden moeite met de omschakeling van analoge naar digitale klok en omgekeerd. Het is een onderwerp dat kinderen, enkel door veel te oefenen, onder de knie kunnen krijgen. Deze kinderen hebben ook veel motivering en ondersteuning nodig om echt in gang te schieten. Het is een hele aanpassing om hier les te geven. Ik heb veel minder materiaal tot mijn beschikking en moet echt roeien met de riemen dat ik ter beschikking heb, maar ik zal proberen om de kinderen op veel verschillende manieren mee te krijgen met mijn lessen. Zo heb ik een spelletje gelamineerd waarbij kinderen al spelend het kloklezen kunnen oefenen.
Vandaag gaf ik opnieuw een rekenles, maar nu ging het over bewerkingen. Ik had de kinderen iets te hoog ingeschat en gaf hen hierdoor te moeilijke opgaven om op te lossen. Sommige leerlingen in de klas hebben net iets meer uitdaging nodig dan andere kinderen, maar het is echt nog wat zoeken om een juist evenwicht te vinden van wat de kinderen al goed/minder goed kunnen.
Kinderen zijn ook zeer snel afgeleid, dus je moet echt zorgen dat instructies niet te lang zijn, maar aan de andere kant moeten ze ook duidelijk zijn. Morgen is er een nieuwe dag en dan geef ik een les over hoe kinderen een opstel moeten schrijven. Ik ben benieuwd hoe dit zal verlopen.
Ik zal alleszins mijn uiterste best doen om de komende lessen te doen slagen.
Tot snel bloggers.
Bigi Braza,
Eva.
Deze week ben ik begonnen in groep 5 bij juf Karen. Maandagmiddag stelde ik mijn correspondentieklas uit België voor aan mijn Surinaamse klas. Er waren veel kinderen die dachten dat ik uit Nederland kwam, maar neen hoor, ik kom wel degelijk uit België. Ik kan mij ook niet inbeelden dat ik zo'n Nederlands accent zou hebben. ;-)
Ik toonde een kaart van België en samen keken we hoe de Belgische vlag eruit zag. Ook heb ik de mooie zelfportretten en identiteitskaarten van de leerlingen uit België getoond en ze daarna opgehangen aan de muur. Zo kan iedereen ze bewonderen, kinderen, leerkrachten, maar ook de ouders. Zo weten zij ook waar hun kind mee bezig is in de klas. Daarna vertelde ik dat wij uit Suriname contact gaan houden met België, te beginnen met het maken van een zelfportret en een paspoort. De kinderen begonnen er meteen aan en de eerste zet tot het corresponderen met België is gezet.
Belgisch hoekje in de klas
Eentje van dichtbij
Voorproefje van de Surinaamse zelfportretten
Dinsdag gaf ik voor het eerst een rekenles over lengtematen en kloklezen. Ik besloot eerst rond lengtematen te werken en daarna rond kloklezen. Al snel was duidelijk dat kloklezen echt een probleem in deze klas is. Heel veel kinderen hadden moeite met de omschakeling van analoge naar digitale klok en omgekeerd. Het is een onderwerp dat kinderen, enkel door veel te oefenen, onder de knie kunnen krijgen. Deze kinderen hebben ook veel motivering en ondersteuning nodig om echt in gang te schieten. Het is een hele aanpassing om hier les te geven. Ik heb veel minder materiaal tot mijn beschikking en moet echt roeien met de riemen dat ik ter beschikking heb, maar ik zal proberen om de kinderen op veel verschillende manieren mee te krijgen met mijn lessen. Zo heb ik een spelletje gelamineerd waarbij kinderen al spelend het kloklezen kunnen oefenen.
Vandaag gaf ik opnieuw een rekenles, maar nu ging het over bewerkingen. Ik had de kinderen iets te hoog ingeschat en gaf hen hierdoor te moeilijke opgaven om op te lossen. Sommige leerlingen in de klas hebben net iets meer uitdaging nodig dan andere kinderen, maar het is echt nog wat zoeken om een juist evenwicht te vinden van wat de kinderen al goed/minder goed kunnen.
Kinderen zijn ook zeer snel afgeleid, dus je moet echt zorgen dat instructies niet te lang zijn, maar aan de andere kant moeten ze ook duidelijk zijn. Morgen is er een nieuwe dag en dan geef ik een les over hoe kinderen een opstel moeten schrijven. Ik ben benieuwd hoe dit zal verlopen.
Ik zal alleszins mijn uiterste best doen om de komende lessen te doen slagen.
Tot snel bloggers.
Bigi Braza,
Eva.
zondag 15 maart 2015
Weekendje thuis!
Hallo iedereen,
Dit weekend ben ik thuis gebleven om wat te bekomen van mijn schoolweek en wat te werken voor school. Het warme weer speelt me nog steeds parten. Op sommige momenten kan ik de warmte perfect aan, maar dan op andere momenten loop ik hier enorm te zweten. Ik word ook heel moe van de warmte, dus wat extra slaap is dan altijd welkom. Ik begrijp nu ook volkomen waarom scholen maar tot 13 uur lopen, het is veel te warm om les te volgen in zo'n hitte. Kinderen zouden niet meer geconcentreerd, laat staan gemotiveerd zijn.
Zaterdagmorgen heb ik wat gewerkt voor school. Maandag mag ik mijn correspondentieklas voorstellen dus hiervoor heb ik ook wat voorbereidingen getroffen. Zo heb ik identiteitskaarten gemaakt voor de kinderen, zodat de kinderen uit België ook kennis kunnen maken met hun Surinaamse klasgenootjes. Ook een wereldkaart, kaart van België had ik mee op stick genomen en was helemaal ready om naar de winkelstraten te trekken.
We zijn naar de Maagdenstraat getrokken (hadden we nog niet gedaan) en vonden een heleboel Chinese winkeltjes. Na enkele uurtjes daar gelopen te hebben, waren we moe van de warmte en zijn we terug naar huis gegaan. We deden een powernapje, want rond 17 uur werden we verwacht op de oudercommissie op een middelbare school. De directeur van het Christoforusinternaat had aan Laura gevraagd of zij enkele jongeren van het internaat, namelijk van de vierde klas, wou vertegenwoordigen op de oudercommissie en ik mocht ook mee. Alle ouders en/of verzorgers (begeleiders op internaten) waren uitgenodigd om eens te komen luisteren hoe het er op deze school aan toe gaat. De oudercommissie bestond uit (maar) vier ouders.
Het gesprek werd geopend met zaken die reeds verwezenlijkt waren op de middelbare school: er waren gordijnen, ventilatoren in de klassen; er werd reeds een sportdag georganiseerd in een sportcenter, er worden motivatiegesprekken gehouden met leerlingen.
Op de school is er een groot drugsprobleem en ook komen er heel veel tienerzwangerschappen voor. Ze willen deze voorkomen door preventies en sessies seksuele voorlichting te organiseren.
Op de school zijn de leerkrachten ook vaak afwezig, waardoor alle leerstof niet op tijd kan gegeven worden voor bepaalde repetities (lees: examens). Daarom proberen de leerkrachten de leerstof te geven in de vakantie, maar dit kan niet, tenzij je toestemming vraagt/krijgt van de directeur. De leerkrachten begeleiden de leerlingen over het algemeen niet, ze weten niet of de leerlingen de leerstof begrijpen en herhalen daarom ook bijna niks.
Dit is zo vreemd! Ik kan mij niet inbeelden dat leerkrachten in België niet weten hoe leerlingen zich voelen in de klas of dat ze niet weten wie de leerstof onder de knie heeft. Ik denk dat kinderen hier veel minder in durven gaan tegen wat leerkrachten verkondigen. Terwijl bij ons, leerlingen wel degelijk tegen je in durven te gaan.
Het lijkt wel of hier de leerkrachten het voor het zeggen hebben en niet de directeur. Als de docenten beslissen dat ze niet komen lesgeven of geen practicum geven, dan gebeurt dit ook niet. Wij, als leerkrachten in een school, krijgen opdrachten vanuit de directie. Zij hebben het voor het zeggen en ze zijn niet gediend met leerkrachten die niet komen lesgeven, omdat zij vandaag geen 'zin' hebben.
Er heerst hier een heel andere mentaliteit, maar ik vond het wel interessant om dit eens mee te kunnen volgen en het vanuit hun standpunt te bekijken, maar daarom ben ik er nog niet mee akkoord.
's Avonds zijn we lekkere shoarma gaan afhalen en hebben we die lekker thuis opgesmuld. Ons plan was om die avond uit te gaan, maar we waren zo moe dat dit niet is kunnen doorgaan. Wie weet, lukt het ons volgende week wel!
Vandaag was het ook weer een prachtige zonnige dag, dus zijn we nog een keertje gaan zwemmen! Ik ben wel weer wat verbrand, maar gelukkig wordt rood binnenkort (hopelijk) bruin! ;-) Fingers crossed!
Morgen ga ik de kinderen van groep 5 vertellen over mijn correspondentieklasje. Morgen horen jullie daar meer over!
Voilà, dit was het voor dit weekend!
Slaapwel lieve volgers :-)
Dit weekend ben ik thuis gebleven om wat te bekomen van mijn schoolweek en wat te werken voor school. Het warme weer speelt me nog steeds parten. Op sommige momenten kan ik de warmte perfect aan, maar dan op andere momenten loop ik hier enorm te zweten. Ik word ook heel moe van de warmte, dus wat extra slaap is dan altijd welkom. Ik begrijp nu ook volkomen waarom scholen maar tot 13 uur lopen, het is veel te warm om les te volgen in zo'n hitte. Kinderen zouden niet meer geconcentreerd, laat staan gemotiveerd zijn.
Zaterdagmorgen heb ik wat gewerkt voor school. Maandag mag ik mijn correspondentieklas voorstellen dus hiervoor heb ik ook wat voorbereidingen getroffen. Zo heb ik identiteitskaarten gemaakt voor de kinderen, zodat de kinderen uit België ook kennis kunnen maken met hun Surinaamse klasgenootjes. Ook een wereldkaart, kaart van België had ik mee op stick genomen en was helemaal ready om naar de winkelstraten te trekken.
We zijn naar de Maagdenstraat getrokken (hadden we nog niet gedaan) en vonden een heleboel Chinese winkeltjes. Na enkele uurtjes daar gelopen te hebben, waren we moe van de warmte en zijn we terug naar huis gegaan. We deden een powernapje, want rond 17 uur werden we verwacht op de oudercommissie op een middelbare school. De directeur van het Christoforusinternaat had aan Laura gevraagd of zij enkele jongeren van het internaat, namelijk van de vierde klas, wou vertegenwoordigen op de oudercommissie en ik mocht ook mee. Alle ouders en/of verzorgers (begeleiders op internaten) waren uitgenodigd om eens te komen luisteren hoe het er op deze school aan toe gaat. De oudercommissie bestond uit (maar) vier ouders.
Het gesprek werd geopend met zaken die reeds verwezenlijkt waren op de middelbare school: er waren gordijnen, ventilatoren in de klassen; er werd reeds een sportdag georganiseerd in een sportcenter, er worden motivatiegesprekken gehouden met leerlingen.
Op de school is er een groot drugsprobleem en ook komen er heel veel tienerzwangerschappen voor. Ze willen deze voorkomen door preventies en sessies seksuele voorlichting te organiseren.
Op de school zijn de leerkrachten ook vaak afwezig, waardoor alle leerstof niet op tijd kan gegeven worden voor bepaalde repetities (lees: examens). Daarom proberen de leerkrachten de leerstof te geven in de vakantie, maar dit kan niet, tenzij je toestemming vraagt/krijgt van de directeur. De leerkrachten begeleiden de leerlingen over het algemeen niet, ze weten niet of de leerlingen de leerstof begrijpen en herhalen daarom ook bijna niks.
Dit is zo vreemd! Ik kan mij niet inbeelden dat leerkrachten in België niet weten hoe leerlingen zich voelen in de klas of dat ze niet weten wie de leerstof onder de knie heeft. Ik denk dat kinderen hier veel minder in durven gaan tegen wat leerkrachten verkondigen. Terwijl bij ons, leerlingen wel degelijk tegen je in durven te gaan.
Het lijkt wel of hier de leerkrachten het voor het zeggen hebben en niet de directeur. Als de docenten beslissen dat ze niet komen lesgeven of geen practicum geven, dan gebeurt dit ook niet. Wij, als leerkrachten in een school, krijgen opdrachten vanuit de directie. Zij hebben het voor het zeggen en ze zijn niet gediend met leerkrachten die niet komen lesgeven, omdat zij vandaag geen 'zin' hebben.
Er heerst hier een heel andere mentaliteit, maar ik vond het wel interessant om dit eens mee te kunnen volgen en het vanuit hun standpunt te bekijken, maar daarom ben ik er nog niet mee akkoord.
's Avonds zijn we lekkere shoarma gaan afhalen en hebben we die lekker thuis opgesmuld. Ons plan was om die avond uit te gaan, maar we waren zo moe dat dit niet is kunnen doorgaan. Wie weet, lukt het ons volgende week wel!
Vandaag was het ook weer een prachtige zonnige dag, dus zijn we nog een keertje gaan zwemmen! Ik ben wel weer wat verbrand, maar gelukkig wordt rood binnenkort (hopelijk) bruin! ;-) Fingers crossed!
Morgen ga ik de kinderen van groep 5 vertellen over mijn correspondentieklasje. Morgen horen jullie daar meer over!
Voilà, dit was het voor dit weekend!
Slaapwel lieve volgers :-)
Sfeerbeeldje in onze straat
vrijdag 13 maart 2015
Weekje Suriname in een notendop
Hallo iedereen!
De tijd gaat hier zo snel voorbij dat ik elke keer vergeet om 's avonds iets neer te schrijven. Vaak ben ik te moe en lig ik meteen in dromenland. Daarom post ik vandaag een weekverslagje! Zijn jullie er klaar voor? Hier gaan we...
Vrijdag 6 maart 2015
Vandaag gingen we gewoon verder met het vieren van Holi Paghwa. Hier, in Paramaribo, werd het Holifeest gevierd in de Palmentuin en op het Onafhankelijksheidsplein. Rond 13u30 vertrokken we met de taxi richting Waterkant. Heel veel volk was er toen nog niet, het was er nog vrij rustig. Zowel in de Palmentuin als op het Onafhankelijksheidsplein was er een dj of een lokaal bandje aan het spelen. In de Palmentuin waren er ook activiteiten aan de gang, zoals teamspelen. Zo was er een opdracht waarbij een groepje mensen zo snel mogelijk een soort toren moesten maken. Sommige groepjes konden dit zo snel, best indrukwekkend. Het was er gezellig, maar wel heel erg warm.
Enkele mensen hadden al met kleurenpoeder gegooid dus het duurde niet lang of we hingen al vol verschillende kleurtjes. Hoe later het werd, hoe meer volk er kwam opdagen.
's Avonds zijn we iets gaan eten in de Zus en Zo. Toen we klaar waren met eten, zijn we nog eens naar het plein getrokken, waar een bekende Surinaamse dj kwam spelen. Dj Chuckie was in the house en iedereen zou het geweten hebben. Een echte entertainer! Helaas is Chukie niet lang gebleven, want hij moest die avond nog zijn vlucht halen naar Oostenrijk. Druk bezette man die Chuckie! :-)
Daarna zijn we terug naar huis vertrokken met de taxi, hebben we ons gewassen (kleurenpoeder gaat er echt niet zo snel af, je moet echt hard schrobben!) en in ons bedje gekropen.
Weekend van 7 & 8 maart 2015
Afgelopen weekend gaven ze voor zaterdag goed weer en zondag ging het regenweer worden. We besloten dus om zaterdagvoormiddag boodschappen te doen (in de voormiddag valt de warmte nog het best mee) in een grote supermarkt. Je kon daar ook producten vinden van Everyday (huismerk van de Colruyt). Blijkbaar denken Surinamers dat Everyday uit Nederland komt (stond op internet), maar het komt wel degelijk uit ons belgenlandje. Meestal waren deze producten goedkoper dan andere lokale merken, dus hun slogan van de laagste prijzen reikt dus blijkbaar ver buiten Europa. We waren uiteindelijk gepakt en gezakt en helemaal klaar om terug naar huis te vertrekken. Net toen we naar buiten wandelde, begon het heel hard te regenen. Meestal stopt zo'n regenbui snel, maar deze keer ging het er veel heviger en langer aan toe. We besloten maar te vertrekken in de gietende regen, omdat we ook wat diepvriesproducten mee genomen hadden. Als we zouden gewacht hebben, waren deze zeker ontdooid door de warmte. Het is niet omdat het regent dat het hier niet warm is. Er hangt hier steeds een drukkende warmte en ook als het regent, verdwijnt die niet.
Bij thuiskomst ruilden we ons kletsnatte kleren in voor droge. En plaatsten onze boodschappen in onze frisse koelkast.
In de namiddag besloten ik en Laura om naar de Maritraitre Mall te gaan. Dit is het tweede grootste winkelcentrum van Parmaribo en is gelegen in het noorden van Paramaribo. In dit winkelcentrum vind je niet de bekende winkels zoals in de Hermitage Mall, maar eerder Chinese winkeltjes, souvenirwinkels,... Nadien zijn we nog naar de Gomperstraat gegaan om nog meer Chinese shops te ontdekken. Het was een gezellige namiddag!
Zondag hebben we ons huisje gepoetst. Wat echt wel nodig was! Het wordt hier heel snel vuil door de vele landwegen en dat stof blijft aan onze schoenen hangen. Ook zaten er in onze badkamer heel veel mieren, dus deze hebben we ook nog moeten bestrijden. 's Morgens konden we heel wat dode mieren terugvinden, dus een poetsbeurt was zeker eens aan de orde.
Het was zondag eigenlijk veel beter dan zaterdag, dus in de namiddag zijn we nog een verfrissende duik gaan nemen. Het was weer zo'n plakkende dag dus het deed heel veel deugd.
Maandag 9 maart 2015
Eerste dag van de week! Tijd om terug naar ons stageschooltje te gaan en vandaag observeerde ik in groep 5 (derde leerjaar bij ons). Bij juf Karen in de klas ging ik naast observeren ook participeren. Ik hielp kinderen met opdrachten en probeerde haar ook te ondersteunen waar ik kon.
In de namiddag ben ik naar het Christoforusinternaat gegaan samen met Laura. Zij loopt hier stage en ik ben eens een kijkje gaan nemen hoe het er hier aan toe gaat. Op het internaat zitten jongeren tot 26 jaar. Best wel oud, en ik schrok er even van! Heel veel jongeren hebben al eens moeten blijven zitten of enkele keren moeten hun jaar overdoen en zijn soms veel ouder dan je denkt.
's Avonds had onze buurvrouw ons uitgenodigd om naar de ceremonie te komen voor haar overleden kleinzoon. Hij had te kampen met hevige nierproblemen en na maanden aan de nierdialyse te liggen, is hij gestorven. Ik was er heel hard van geschrokken, heb er zelfs geen woorden voor. Onze buurvrouw zorgde voor haar twee kleinkinderen dag in en dag uit. Ik heb heel veel respect voor die vrouw, want ze is heel sterk. Ze is ook altijd bereid ons te helpen, hoe moeilijk zij het ook heeft.
Als hier iemand sterft, wordt er gedurende 40 dagen iedere dag gebeden en gerouwd. Maandagavond was het de veertigste dag en werd de rouwperiode afgesloten. Bij aankomst moesten mannen en vrouwen apart gaan zitten. Toen de ceremonie echt van start ging, moesten de mannen de Koran volledig uitlezen. Dit duurde best wel lang, er zaten zowel jongens als volwassen mannen aan de tafel en de kleinere jongens waren veel sneller klaar. Nadat de mannen de Koran uitgelezen hadden, begon de hoge geestelijke met zijn preek. Het was best een mooie preek en hij maakte af en toe een grapje tussendoor. De rouwperiode werd afgesloten met heel veel eten. Zowel heel pikante dingen als heel zoet. Ook kregen we een potje met fruit en amaai, wat zijn de pompelmoezen hier lekker! Ze smaken helemaal anders dan in België, veel sappiger en veel lekkerder. Binnenkort gaan we ze zelf op de zondagsmarkt halen en kunnen we er hier ook lekker van smullen.
Dinsdag 10 maart 2015
Vandaag ging ik observeren in groep 6, klas van juf Angel. Ik maakte kennis met de leerlingen en daarna ging hun dagprogramma van start. Ik sprong hier en daar bij en heb de leerlingen geholpen met hun oefeningen. Van cijferen tot voorzetsels. Het is niet altijd makkelijk om leerlingen te helpen, vooral omdat ik niet echt goed wist hoe ze het aangeleerd hebben gekregen.
Er was ook een jongen in de klas die een spreekbeurt deed. Hij had het over 'bodybuilden', hij bracht zelf zijn gewichten mee. Ik mocht ze ook eens opheffen, maar al snel bleek ik over te weinig spieren te beschikken. Gelukkig heb ik nog enkele maanden om te trainen, maar ik moet zeggen dat mijn beenspieren, door het vele fietsen, nu reeds al wat sterker aanvoelen. Wie had dat kunnen denken van de toch niet zo sportieve Eva! ;-)
Na de vergadering op school, fietste ik snel naar huis, want ik ging terug naar het Christoforusinternaat om daar een sova-training (lees: sociale vaardigheid) mee te volgen. Deze keer ging het over seksuele voorlichting. Ik was toch wel benieuwd hoe ze dit thema hier aansnijden vooral omdat er hier ontzettend veel tienerzwangerschappen voorkomen. Helaas werd er daar niet veel over verteld. Ik had er toch wel meer van verwacht. Het is belangrijk dat jongeren de gevolgen kennen van onveilige seks en dat ze weten hoe ze dit moeten voorkomen. Er werden verschillende activiteiten uitgevoerd (viezewoordenspel, gedichten over liefde maken, toneeltjes spelen over liefde..), maar er werd naar mijn mening toch te weinig uitleg gegeven over de seksuele voorlichting zelf.
Woensdag 10 maart 2015
Vandaag ging ik observeren in groep 7 bij juf Rita. Dit is een klasje van slechts vijf leerlingen. Niet veel zou je denken, maar het lokaal zelf kan ook niet veel meer leerlingen hebben. Onze stageschool is echt zo klein dat in veel lokalen de kinderen echt op elkaar gepropt zitten. Toen Claudia (directrice van de school) het gebouw kocht, was dit een leegstaand huis. Hier hebben echt mensen gewoond en geleefd en dat zie je in vele kamers. Er zijn heel veel matten, verschillende 'badkamers',...
's Avonds hebben we spinaziestamp klaargemaakt. Nadien hebben we nog een filmpje bekeken en dan zijn we gaan slapen.
Donderdag 11 maart 2015
Het is beslist! Ik ga lesgeven in groep 5 bij juf Karen. Karen komt zelf uit België en heeft ook lager onderwijs gestudeerd aan de HUB. Ze weet dus ook wat ons werk inhoudt. Ik heb ook nog niet in een derde leerjaar lesgegeven, dus ik vind dit de ideale kans om de cirkel rond te maken. Vandaag ging ik dus ook bij haar en de kinderen in de klas.
Deze week ging de "Global Money Week" van start in Suriname. Vorige week hielden we Grote Rekendag op school, maar dit is er nog een uitloper van. Het is een beurs waar kinderen allerlei activiteiten en opdrachten ivm sparen, investeren, budgetteren, ondernemen en natuurlijk ook in geld worden ondergedompeld. Helaas hebben wij de beurs niet gekregen, maar daarom heeft onze directrice geregeld om vandaag naar het museum van de Surinaamse Bank te gaan. Samen met groep 5, 6, 7 en 8 gingen we met de bus op weg naar de centrale bank. Daar aangekomen konden de kinderen eerst wat brood eten en water drinken, want met de warmte is dit echt wel op tijd nodig. Daarna kregen we een rondleiding in het (toch wat klein) museum en konden we heel wat verschillende munten en biljetten zien van vroeger. Zo is de papegaaienmunt de oudste munt (komt uit het jaar 1679 als ik mij niet vergis) maar werd er vroeger ook betaald met schelpen in plaats van met munten. Na ons bezoek moesten de kinderen een verslag schrijven over hoe ze het museum hadden ervaren. Waar ze nog het meest van onder de indruk waren, was het feit dat er heel veel bewakers met wapens rondliepen om het museum en de bank zelf te beveiligen.
's Avonds zijn we nog eens gaan eten bij 't Vat. Na lekker gegeten en gedronken te hebben, zijn we huiswaarts gekeerd om in ons bedje te kruipen, we waren namelijk doodop. De warmte put je hier zo uit, dat je snel slaperig wordt. Het deed wel eens deugd om wat vroeger te gaan slapen.
Vrijdag 12 maart 2015
Laatste dag van de schoolweek! Vanaf nu sta ik vooral bij groep 5, omdat ik daar ook les ga geven, verder participeren en ook aan co-teaching ga doen. De dag begon met niveaulezen, gevolgd door het oefenen van de maaltafels om daarna over te gaan naar rekenoefeningen. Kinderen die extra hulp of uitleg nodig hadden, probeerde ik zo goed mogelijk te ondersteunen. Na de eerste pauze (hier spreekt men trouwen niet van speeltijd) gingen we met de bus naar de 'sportzaal' om te gymmen. Het gebouw binnen had een paar tribunes en de vloer was bedekt met matten, maar er zaten zoveel bobbels in dat je echt moest oppassen waar je liep. Samen met Sid hebben we met de kinderen opgewarmd (ik had zelf niet veel nodig om te zweten als een otter) en hebben we tienbal gespeeld. Het was best wel leuk en de kinderen konden eens hun energie kwijt. Daarna mochten ze nog enkele trondjes buiten lopen en toen was het alweer tijd om de bus in te stappen terug naar school. Hier duurt gymmen niet langer dan een halfuurtje. Terug in de klas aangekomen, oefenden de leerlingen een versje en daarna mochten ze hun talenten uit de kast halen. Veel kinderen kunnen goed zingen en zongen voor de klas een liedje, wat heel mooie resultaten opleverden. Ze leefden zich echt in, soms wel grappig om te zien! ;-)
Na de vergadering ben ik naar huis gefietst en zit nu op "mijn" terras dit blogbericht te schrijven voor jullie. Nu is het tijd om wat te chillen met een lekkere zak chips en glas cola in de hand! ;-)
Ik weet dat dit een heel lang bericht is, maar hoedje af voor de mensen die volgehouden hebben tot het einde. Ik zal proberen om de volgende keer sneller berichten te posten, maar soms vloeien de woorden uit mijn pen en op andere momenten lijkt de inkt opgedroogd van de warmte :)
Nou, dit weekend ga ik wat rusten en wat werken voor school, want ik heb afgesproken met Karen om maandag te vertellen over mijn correspondentieklas in België. Ik zal dus de zelfportretten en de paspoorten van de kinderen tonen en vertellen over ons land. Spannend!
Dikke brassas voor jullie allemaal,
Eva.
De tijd gaat hier zo snel voorbij dat ik elke keer vergeet om 's avonds iets neer te schrijven. Vaak ben ik te moe en lig ik meteen in dromenland. Daarom post ik vandaag een weekverslagje! Zijn jullie er klaar voor? Hier gaan we...
Vrijdag 6 maart 2015
Vandaag gingen we gewoon verder met het vieren van Holi Paghwa. Hier, in Paramaribo, werd het Holifeest gevierd in de Palmentuin en op het Onafhankelijksheidsplein. Rond 13u30 vertrokken we met de taxi richting Waterkant. Heel veel volk was er toen nog niet, het was er nog vrij rustig. Zowel in de Palmentuin als op het Onafhankelijksheidsplein was er een dj of een lokaal bandje aan het spelen. In de Palmentuin waren er ook activiteiten aan de gang, zoals teamspelen. Zo was er een opdracht waarbij een groepje mensen zo snel mogelijk een soort toren moesten maken. Sommige groepjes konden dit zo snel, best indrukwekkend. Het was er gezellig, maar wel heel erg warm.
Enkele mensen hadden al met kleurenpoeder gegooid dus het duurde niet lang of we hingen al vol verschillende kleurtjes. Hoe later het werd, hoe meer volk er kwam opdagen.
's Avonds zijn we iets gaan eten in de Zus en Zo. Toen we klaar waren met eten, zijn we nog eens naar het plein getrokken, waar een bekende Surinaamse dj kwam spelen. Dj Chuckie was in the house en iedereen zou het geweten hebben. Een echte entertainer! Helaas is Chukie niet lang gebleven, want hij moest die avond nog zijn vlucht halen naar Oostenrijk. Druk bezette man die Chuckie! :-)
Voor Holi Paghwa
Na Holi Paghwa
Na Holi Paghwa
Tijdens Holi Paghwa
Holi Paghwa!
Daarna zijn we terug naar huis vertrokken met de taxi, hebben we ons gewassen (kleurenpoeder gaat er echt niet zo snel af, je moet echt hard schrobben!) en in ons bedje gekropen.
Weekend van 7 & 8 maart 2015
Afgelopen weekend gaven ze voor zaterdag goed weer en zondag ging het regenweer worden. We besloten dus om zaterdagvoormiddag boodschappen te doen (in de voormiddag valt de warmte nog het best mee) in een grote supermarkt. Je kon daar ook producten vinden van Everyday (huismerk van de Colruyt). Blijkbaar denken Surinamers dat Everyday uit Nederland komt (stond op internet), maar het komt wel degelijk uit ons belgenlandje. Meestal waren deze producten goedkoper dan andere lokale merken, dus hun slogan van de laagste prijzen reikt dus blijkbaar ver buiten Europa. We waren uiteindelijk gepakt en gezakt en helemaal klaar om terug naar huis te vertrekken. Net toen we naar buiten wandelde, begon het heel hard te regenen. Meestal stopt zo'n regenbui snel, maar deze keer ging het er veel heviger en langer aan toe. We besloten maar te vertrekken in de gietende regen, omdat we ook wat diepvriesproducten mee genomen hadden. Als we zouden gewacht hebben, waren deze zeker ontdooid door de warmte. Het is niet omdat het regent dat het hier niet warm is. Er hangt hier steeds een drukkende warmte en ook als het regent, verdwijnt die niet.
Bij thuiskomst ruilden we ons kletsnatte kleren in voor droge. En plaatsten onze boodschappen in onze frisse koelkast.
In de namiddag besloten ik en Laura om naar de Maritraitre Mall te gaan. Dit is het tweede grootste winkelcentrum van Parmaribo en is gelegen in het noorden van Paramaribo. In dit winkelcentrum vind je niet de bekende winkels zoals in de Hermitage Mall, maar eerder Chinese winkeltjes, souvenirwinkels,... Nadien zijn we nog naar de Gomperstraat gegaan om nog meer Chinese shops te ontdekken. Het was een gezellige namiddag!
Zondag hebben we ons huisje gepoetst. Wat echt wel nodig was! Het wordt hier heel snel vuil door de vele landwegen en dat stof blijft aan onze schoenen hangen. Ook zaten er in onze badkamer heel veel mieren, dus deze hebben we ook nog moeten bestrijden. 's Morgens konden we heel wat dode mieren terugvinden, dus een poetsbeurt was zeker eens aan de orde.
Het was zondag eigenlijk veel beter dan zaterdag, dus in de namiddag zijn we nog een verfrissende duik gaan nemen. Het was weer zo'n plakkende dag dus het deed heel veel deugd.
Maandag 9 maart 2015
Eerste dag van de week! Tijd om terug naar ons stageschooltje te gaan en vandaag observeerde ik in groep 5 (derde leerjaar bij ons). Bij juf Karen in de klas ging ik naast observeren ook participeren. Ik hielp kinderen met opdrachten en probeerde haar ook te ondersteunen waar ik kon.
In de namiddag ben ik naar het Christoforusinternaat gegaan samen met Laura. Zij loopt hier stage en ik ben eens een kijkje gaan nemen hoe het er hier aan toe gaat. Op het internaat zitten jongeren tot 26 jaar. Best wel oud, en ik schrok er even van! Heel veel jongeren hebben al eens moeten blijven zitten of enkele keren moeten hun jaar overdoen en zijn soms veel ouder dan je denkt.
Kleuterklas
Kleuterklas
Inkomhal van de school
Klasje van groep 5
Deel van de speelplaats
's Avonds had onze buurvrouw ons uitgenodigd om naar de ceremonie te komen voor haar overleden kleinzoon. Hij had te kampen met hevige nierproblemen en na maanden aan de nierdialyse te liggen, is hij gestorven. Ik was er heel hard van geschrokken, heb er zelfs geen woorden voor. Onze buurvrouw zorgde voor haar twee kleinkinderen dag in en dag uit. Ik heb heel veel respect voor die vrouw, want ze is heel sterk. Ze is ook altijd bereid ons te helpen, hoe moeilijk zij het ook heeft.
Als hier iemand sterft, wordt er gedurende 40 dagen iedere dag gebeden en gerouwd. Maandagavond was het de veertigste dag en werd de rouwperiode afgesloten. Bij aankomst moesten mannen en vrouwen apart gaan zitten. Toen de ceremonie echt van start ging, moesten de mannen de Koran volledig uitlezen. Dit duurde best wel lang, er zaten zowel jongens als volwassen mannen aan de tafel en de kleinere jongens waren veel sneller klaar. Nadat de mannen de Koran uitgelezen hadden, begon de hoge geestelijke met zijn preek. Het was best een mooie preek en hij maakte af en toe een grapje tussendoor. De rouwperiode werd afgesloten met heel veel eten. Zowel heel pikante dingen als heel zoet. Ook kregen we een potje met fruit en amaai, wat zijn de pompelmoezen hier lekker! Ze smaken helemaal anders dan in België, veel sappiger en veel lekkerder. Binnenkort gaan we ze zelf op de zondagsmarkt halen en kunnen we er hier ook lekker van smullen.
Dinsdag 10 maart 2015
Vandaag ging ik observeren in groep 6, klas van juf Angel. Ik maakte kennis met de leerlingen en daarna ging hun dagprogramma van start. Ik sprong hier en daar bij en heb de leerlingen geholpen met hun oefeningen. Van cijferen tot voorzetsels. Het is niet altijd makkelijk om leerlingen te helpen, vooral omdat ik niet echt goed wist hoe ze het aangeleerd hebben gekregen.
Er was ook een jongen in de klas die een spreekbeurt deed. Hij had het over 'bodybuilden', hij bracht zelf zijn gewichten mee. Ik mocht ze ook eens opheffen, maar al snel bleek ik over te weinig spieren te beschikken. Gelukkig heb ik nog enkele maanden om te trainen, maar ik moet zeggen dat mijn beenspieren, door het vele fietsen, nu reeds al wat sterker aanvoelen. Wie had dat kunnen denken van de toch niet zo sportieve Eva! ;-)
Na de vergadering op school, fietste ik snel naar huis, want ik ging terug naar het Christoforusinternaat om daar een sova-training (lees: sociale vaardigheid) mee te volgen. Deze keer ging het over seksuele voorlichting. Ik was toch wel benieuwd hoe ze dit thema hier aansnijden vooral omdat er hier ontzettend veel tienerzwangerschappen voorkomen. Helaas werd er daar niet veel over verteld. Ik had er toch wel meer van verwacht. Het is belangrijk dat jongeren de gevolgen kennen van onveilige seks en dat ze weten hoe ze dit moeten voorkomen. Er werden verschillende activiteiten uitgevoerd (viezewoordenspel, gedichten over liefde maken, toneeltjes spelen over liefde..), maar er werd naar mijn mening toch te weinig uitleg gegeven over de seksuele voorlichting zelf.
Woensdag 10 maart 2015
Vandaag ging ik observeren in groep 7 bij juf Rita. Dit is een klasje van slechts vijf leerlingen. Niet veel zou je denken, maar het lokaal zelf kan ook niet veel meer leerlingen hebben. Onze stageschool is echt zo klein dat in veel lokalen de kinderen echt op elkaar gepropt zitten. Toen Claudia (directrice van de school) het gebouw kocht, was dit een leegstaand huis. Hier hebben echt mensen gewoond en geleefd en dat zie je in vele kamers. Er zijn heel veel matten, verschillende 'badkamers',...
's Avonds hebben we spinaziestamp klaargemaakt. Nadien hebben we nog een filmpje bekeken en dan zijn we gaan slapen.
Donderdag 11 maart 2015
Het is beslist! Ik ga lesgeven in groep 5 bij juf Karen. Karen komt zelf uit België en heeft ook lager onderwijs gestudeerd aan de HUB. Ze weet dus ook wat ons werk inhoudt. Ik heb ook nog niet in een derde leerjaar lesgegeven, dus ik vind dit de ideale kans om de cirkel rond te maken. Vandaag ging ik dus ook bij haar en de kinderen in de klas.
Deze week ging de "Global Money Week" van start in Suriname. Vorige week hielden we Grote Rekendag op school, maar dit is er nog een uitloper van. Het is een beurs waar kinderen allerlei activiteiten en opdrachten ivm sparen, investeren, budgetteren, ondernemen en natuurlijk ook in geld worden ondergedompeld. Helaas hebben wij de beurs niet gekregen, maar daarom heeft onze directrice geregeld om vandaag naar het museum van de Surinaamse Bank te gaan. Samen met groep 5, 6, 7 en 8 gingen we met de bus op weg naar de centrale bank. Daar aangekomen konden de kinderen eerst wat brood eten en water drinken, want met de warmte is dit echt wel op tijd nodig. Daarna kregen we een rondleiding in het (toch wat klein) museum en konden we heel wat verschillende munten en biljetten zien van vroeger. Zo is de papegaaienmunt de oudste munt (komt uit het jaar 1679 als ik mij niet vergis) maar werd er vroeger ook betaald met schelpen in plaats van met munten. Na ons bezoek moesten de kinderen een verslag schrijven over hoe ze het museum hadden ervaren. Waar ze nog het meest van onder de indruk waren, was het feit dat er heel veel bewakers met wapens rondliepen om het museum en de bank zelf te beveiligen.
In de Surinaamse Bank
's Avonds zijn we nog eens gaan eten bij 't Vat. Na lekker gegeten en gedronken te hebben, zijn we huiswaarts gekeerd om in ons bedje te kruipen, we waren namelijk doodop. De warmte put je hier zo uit, dat je snel slaperig wordt. Het deed wel eens deugd om wat vroeger te gaan slapen.
Vrijdag 12 maart 2015
Laatste dag van de schoolweek! Vanaf nu sta ik vooral bij groep 5, omdat ik daar ook les ga geven, verder participeren en ook aan co-teaching ga doen. De dag begon met niveaulezen, gevolgd door het oefenen van de maaltafels om daarna over te gaan naar rekenoefeningen. Kinderen die extra hulp of uitleg nodig hadden, probeerde ik zo goed mogelijk te ondersteunen. Na de eerste pauze (hier spreekt men trouwen niet van speeltijd) gingen we met de bus naar de 'sportzaal' om te gymmen. Het gebouw binnen had een paar tribunes en de vloer was bedekt met matten, maar er zaten zoveel bobbels in dat je echt moest oppassen waar je liep. Samen met Sid hebben we met de kinderen opgewarmd (ik had zelf niet veel nodig om te zweten als een otter) en hebben we tienbal gespeeld. Het was best wel leuk en de kinderen konden eens hun energie kwijt. Daarna mochten ze nog enkele trondjes buiten lopen en toen was het alweer tijd om de bus in te stappen terug naar school. Hier duurt gymmen niet langer dan een halfuurtje. Terug in de klas aangekomen, oefenden de leerlingen een versje en daarna mochten ze hun talenten uit de kast halen. Veel kinderen kunnen goed zingen en zongen voor de klas een liedje, wat heel mooie resultaten opleverden. Ze leefden zich echt in, soms wel grappig om te zien! ;-)
Na de vergadering ben ik naar huis gefietst en zit nu op "mijn" terras dit blogbericht te schrijven voor jullie. Nu is het tijd om wat te chillen met een lekkere zak chips en glas cola in de hand! ;-)
Nou, dit weekend ga ik wat rusten en wat werken voor school, want ik heb afgesproken met Karen om maandag te vertellen over mijn correspondentieklas in België. Ik zal dus de zelfportretten en de paspoorten van de kinderen tonen en vertellen over ons land. Spannend!
Dikke brassas voor jullie allemaal,
Eva.
donderdag 5 maart 2015
Holi Paghwa op school
Hallo iedereen,
Hier ben ik weer ;-)
Gisteren was het Laura haar verjaardag! Na onze schooldag zijn we samen met Karen naar de Hermitage Mall geweest (grootste winkelcentrum in Paramaribo) om cadeautjes te halen. We kozen talrijke kleine cadeautjes (het thema was roos :-D) te verpakken in een grote doos. 's Avonds reserveerde ik in een restaurantje aan de Waterkant en hebben we samen met Sid en Karen haar verjaardag gevierd. Nadat we lekker gegeten hadden, zijn we nog bij Karen en Sid thuis zelfgemaakte appeltaart gaan eten. Het was een heel gezellige en lekkere avond! :-)
Vandaag was het Holi Paghwa op school! Dit is een Hindoestaans feest waarbij men het nieuwe jaar inluidt. Dit doet men door elkaar te bestrooien met kleurenpoeder en terwijl je dit doet zeg je 'Subh Holi' wat eigenlijk 'Gelukkig Nieuwjaar' betekent. Door dit te vieren drukt men uit dat iedereen gelijk is, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen arm en rijk, het maakt niet uit welk kleurtje je hebt.
Achter Holi Paghwa schuilt er natuurlijk een legendarisch verhaal. Zo regeerde er lang geleden een boze demonenkoning Hirayakashap die niet goed was voor zijn mensen. Hij behandelde ze heel slecht. Hirayakashap had ook een zoon Prahalad, die weigerde zijn vader te aanbidden, omdat hij er van overtuigd was dat Vishnu, beschermgod van het heelal en waker over het welzijn van de mensen, zijn god was. De koning vond dit niet kunnen en zocht naar allerlei manieren om zijn eigen zoon uit te schakelen. Maar zo makkelijk ging dat niet, Prahalad wist namelijk telkens te overleven. Op een bepaald moment komt Holika, zus van de koning, in het paleis wonen. Er werd verteld dat ze een heks was en toverkunsten had. Toen ze hoorde dat Prahalad ongehoorzaam was, bedacht ze een snood plan. Ze ging hem namelijk vertellen dat zij stiekem ook Vishnu vereerde. Ze vertelde Prahalad dat ze een offer wou brengen aan Vishnu door samen op de brandstapel te klimmen. Echter ging zij wel een onbrandbaar kleed aantrekken en wanneer de brandstapel werd aangestoken, zou Prahalad verbranden in het vuur. Op de verbrandingsavond waren er heel veel mensen die naar het plein van het paleis waren getrokken. Wanneer Holika en Prahalad op de brandstapel stonden en deze werd aangestoken, was het de heks die in de vlammen omkwam en niet Prahalad. Hij werd namelijk beschermd door Vishnu. Hij verscheen die avond in de gedaante van een half leeuw-half mens en verscheurde de koning. De mensen op het plein waren zo opgelucht, want eindelijk gingen ze een koning hebben die wel om hun gaf. Ze waren zo blij, ze dansten en zongen. Sinds die dag vieren ze dan ook Holi Paghwa!
Het was een hele toffe ervaring om dit eens mee te maken. Vandaag werd het op school gevierd, maar morgen wordt het in de stad gevierd met de hele bevolking. Daar kijk ik ook wel naar uit!
Toen we naar huis aan het fietsen waren, werd er nog meer dan anders getoeterd naar ons. We waren namelijk nog helemaal gekleurd van ons feestje op de school. Bij thuiskomst ben ik snel onder de douche gesprongen en zijn we die middag voor de eerste keer gaan zwemmen.
Dat deed zoveel deugd!! Zeker voor herhaling vatbaar! ;-)
Morgen tweede deel van Holi Paghwa. Ik hou jullie zeker op de hoogte!
Tot dan: Subh Holi!!
Kusjes,
Eva
Hier ben ik weer ;-)
Gisteren was het Laura haar verjaardag! Na onze schooldag zijn we samen met Karen naar de Hermitage Mall geweest (grootste winkelcentrum in Paramaribo) om cadeautjes te halen. We kozen talrijke kleine cadeautjes (het thema was roos :-D) te verpakken in een grote doos. 's Avonds reserveerde ik in een restaurantje aan de Waterkant en hebben we samen met Sid en Karen haar verjaardag gevierd. Nadat we lekker gegeten hadden, zijn we nog bij Karen en Sid thuis zelfgemaakte appeltaart gaan eten. Het was een heel gezellige en lekkere avond! :-)
Hoeraatje voor Laura!
Vandaag was het Holi Paghwa op school! Dit is een Hindoestaans feest waarbij men het nieuwe jaar inluidt. Dit doet men door elkaar te bestrooien met kleurenpoeder en terwijl je dit doet zeg je 'Subh Holi' wat eigenlijk 'Gelukkig Nieuwjaar' betekent. Door dit te vieren drukt men uit dat iedereen gelijk is, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen arm en rijk, het maakt niet uit welk kleurtje je hebt.
Achter Holi Paghwa schuilt er natuurlijk een legendarisch verhaal. Zo regeerde er lang geleden een boze demonenkoning Hirayakashap die niet goed was voor zijn mensen. Hij behandelde ze heel slecht. Hirayakashap had ook een zoon Prahalad, die weigerde zijn vader te aanbidden, omdat hij er van overtuigd was dat Vishnu, beschermgod van het heelal en waker over het welzijn van de mensen, zijn god was. De koning vond dit niet kunnen en zocht naar allerlei manieren om zijn eigen zoon uit te schakelen. Maar zo makkelijk ging dat niet, Prahalad wist namelijk telkens te overleven. Op een bepaald moment komt Holika, zus van de koning, in het paleis wonen. Er werd verteld dat ze een heks was en toverkunsten had. Toen ze hoorde dat Prahalad ongehoorzaam was, bedacht ze een snood plan. Ze ging hem namelijk vertellen dat zij stiekem ook Vishnu vereerde. Ze vertelde Prahalad dat ze een offer wou brengen aan Vishnu door samen op de brandstapel te klimmen. Echter ging zij wel een onbrandbaar kleed aantrekken en wanneer de brandstapel werd aangestoken, zou Prahalad verbranden in het vuur. Op de verbrandingsavond waren er heel veel mensen die naar het plein van het paleis waren getrokken. Wanneer Holika en Prahalad op de brandstapel stonden en deze werd aangestoken, was het de heks die in de vlammen omkwam en niet Prahalad. Hij werd namelijk beschermd door Vishnu. Hij verscheen die avond in de gedaante van een half leeuw-half mens en verscheurde de koning. De mensen op het plein waren zo opgelucht, want eindelijk gingen ze een koning hebben die wel om hun gaf. Ze waren zo blij, ze dansten en zongen. Sinds die dag vieren ze dan ook Holi Paghwa!
Holi Paghwa op school met kleutertje Gabriël
Holi Paghwa op school met Karen en Tessa
Holi Paghwa op school - kleurenfeest
Holi Paghwa op school - kleurenfeest
Holi Paghwa op school - kleurenfeest
Holi Paghwa op school - kleurenfeest
Het was een hele toffe ervaring om dit eens mee te maken. Vandaag werd het op school gevierd, maar morgen wordt het in de stad gevierd met de hele bevolking. Daar kijk ik ook wel naar uit!
Toen we naar huis aan het fietsen waren, werd er nog meer dan anders getoeterd naar ons. We waren namelijk nog helemaal gekleurd van ons feestje op de school. Bij thuiskomst ben ik snel onder de douche gesprongen en zijn we die middag voor de eerste keer gaan zwemmen.
Dat deed zoveel deugd!! Zeker voor herhaling vatbaar! ;-)
Morgen tweede deel van Holi Paghwa. Ik hou jullie zeker op de hoogte!
Tot dan: Subh Holi!!
Kusjes,
Eva
dinsdag 3 maart 2015
Tweede dag op Gouden Hart
Hoi hoi,
Vandaag ben ik gaan observeren bij groep 3 en 4. Bij ons in België is dit het het eerste en tweede leerjaar. Ik ben het eerste stuk van de voormiddag gaan observeren in het eerste leerjaar. In de klas zitten altijd maximum tien kinderen, wat op zich wel meevalt, maar daar zaten verschillende kinderen tussen met een beperking. In het eerste leerjaar zitten enkele kinderen met autisme, ook is er eentje waar er Gilles de La Tourette is vastgesteld, ook heel veel kinderen hebben concentratieproblemen en zijn dus zeer snel afgeleid. De kinderen zitten heel vaak op hun stoel, moeten heel lang werken en er worden (bijna) geen bewegingstussendoortjes gegeven. Deze kinderen hebben nog meer dan andere kinderen nood aan beweging, maar omdat de klassen ook heel erg klein zijn, is het vaak moeilijk om grote bewegingsactiviteiten uit te voeren in de klas.
Ik heb enkele lesjes taal mee gevolgd en de kinderen werkten in verouderde werkboekjes van de handleiding 'Veilig Leren Lezen'. Het viel me wel op dat er heel veel kinderen zijn die niet juist kunnen hakken en plakken. Soms gissen de kinderen echt. Ze kunnen het soms juist hakken, maar dan plakken ze het helemaal verkeerd, omgekeerd waren er ook wel problemen...
Rond half 11 ben ik gaan observeren in groep 4 waar ik niet zoveel heb kunnen zien, want de kinderen waren aan het schrijven in hun schrift en daarna mochten ze hun tekening afmaken voor het kleurenfeest dat nu donderdag op school gevierd wordt. Volgens mij zal dit ook een hele belevenis worden, kijk er al naar uit!
Vandaag hebben ze mij ook gevraagd om morgen in groep 3 enkele kinderen te begeleiden tijdens de lessen rekenen en taal. Deze kinderen hebben vaak meer en extra uitleg nodig, want sommige zijn heel onzeker, zijn zeer snel afgeleid of hebben niet meteen het principe door. Ik zal proberen om deze kinderen morgen zo goed mogelijk te ondersteunen in hun werk!
Zo dat was het voor vandaag (al mijn foto's volgen nog!!)
Tot snel bloggers!
Brassa,
Eva xx
Vandaag ben ik gaan observeren bij groep 3 en 4. Bij ons in België is dit het het eerste en tweede leerjaar. Ik ben het eerste stuk van de voormiddag gaan observeren in het eerste leerjaar. In de klas zitten altijd maximum tien kinderen, wat op zich wel meevalt, maar daar zaten verschillende kinderen tussen met een beperking. In het eerste leerjaar zitten enkele kinderen met autisme, ook is er eentje waar er Gilles de La Tourette is vastgesteld, ook heel veel kinderen hebben concentratieproblemen en zijn dus zeer snel afgeleid. De kinderen zitten heel vaak op hun stoel, moeten heel lang werken en er worden (bijna) geen bewegingstussendoortjes gegeven. Deze kinderen hebben nog meer dan andere kinderen nood aan beweging, maar omdat de klassen ook heel erg klein zijn, is het vaak moeilijk om grote bewegingsactiviteiten uit te voeren in de klas.
Ik heb enkele lesjes taal mee gevolgd en de kinderen werkten in verouderde werkboekjes van de handleiding 'Veilig Leren Lezen'. Het viel me wel op dat er heel veel kinderen zijn die niet juist kunnen hakken en plakken. Soms gissen de kinderen echt. Ze kunnen het soms juist hakken, maar dan plakken ze het helemaal verkeerd, omgekeerd waren er ook wel problemen...
Rond half 11 ben ik gaan observeren in groep 4 waar ik niet zoveel heb kunnen zien, want de kinderen waren aan het schrijven in hun schrift en daarna mochten ze hun tekening afmaken voor het kleurenfeest dat nu donderdag op school gevierd wordt. Volgens mij zal dit ook een hele belevenis worden, kijk er al naar uit!
Vandaag hebben ze mij ook gevraagd om morgen in groep 3 enkele kinderen te begeleiden tijdens de lessen rekenen en taal. Deze kinderen hebben vaak meer en extra uitleg nodig, want sommige zijn heel onzeker, zijn zeer snel afgeleid of hebben niet meteen het principe door. Ik zal proberen om deze kinderen morgen zo goed mogelijk te ondersteunen in hun werk!
Zo dat was het voor vandaag (al mijn foto's volgen nog!!)
Tot snel bloggers!
Brassa,
Eva xx
maandag 2 maart 2015
Grote Rekendag op school
Hallo iedereen!
Vandaag is het de grote dag. Mijn eerste dag op school met de kinderen! Ik kijk er enorm naar uit.
Het was een heel avontuur om op de school te geraken. We waren een klein beetje verkeerd gereden, waardoor we een halfuur te laat op school toekwamen. Ze vonden het helemaal niet erg dat we een beetje later waren. Ik had gedacht dat ze hier wel een opmerking over gingen maken, maar blijkbaar is het normaal om de eerste dag niet meteen de weg te vinden ;-) Hadden wij even geluk!
Ik ben meteen naar de klas (groep 5) van juf Karen gegaan, want daar moest ik vandaag een groepje kinderen begeleiden. Ik ging met de kinderen onderzoeken wat je allemaal kan waarnemen op de Surinaamse biljetten en muntjes. Na wat kleine opdrachtjes; hoeveel biljetten van 5 SRD kunnen er in een biljet van 50 SRD, wat is de grootste en kleinste waarde,... mochten de kinderen een eigen biljet ontwerpen. Door dat we ook de eigenschappen van de biljetten onderzocht hadden, hadden de leringen ook wel een beeld van wat er allemaal op zo'n biljet moet opkomen. Er zaten heel mooie resultaten tussen. Een aantal van deze kinderen zijn echte kunstenaars!
Daarna hebben we met cijfer-stratego gespeeld waar kinderen per groepje geld moesten verzamelen door zoveel andere kleurkaartjes te verzamelen van andere groepjes. Als kinderen genoeg kleurkaartjes hadden van een bepaald klaar (niet eigen klaar) konden ze hun kaartjes inwisselen bij de bank. Daar moesten ze nog een opdrachtje vervullen en als ze het goed deden, krijgen ze nepgeld in de plaats. De kinderen konden zich eens uitleven en eens ze het spel doorhadden, ging het echt goed.
Daarna werd er een rommelmarktje georganiseerd waar kinderen met hun nepgeld kleine prulletjes konden kopen. Er was een soort beurtrol, zo dat kinderen zich ook moesten voordoen als verkoper. Zo leerden ze kopen en verkopen (hoeveel moet ik geven? Betaal ik met gepast geld of moet ik nog iets terugkrijgen?). Het was een echt succes! Vele kinderen hebben echt van deze themadag genoten.
We zijn zelf op de lokale televisie gekomen!!
Hier is de link als je het graag wilt bekijken. De eerste drie minuten gaat over mijn stageschooltje: https://www.youtube.com/watch?v=wAagRy-vuio#t=66
Zo dat was het voor maandag! Morgen ga ik een kijkje nemen in groep 3 en 4, spannend!
Doei doei,
Eva
Vandaag is het de grote dag. Mijn eerste dag op school met de kinderen! Ik kijk er enorm naar uit.
Het was een heel avontuur om op de school te geraken. We waren een klein beetje verkeerd gereden, waardoor we een halfuur te laat op school toekwamen. Ze vonden het helemaal niet erg dat we een beetje later waren. Ik had gedacht dat ze hier wel een opmerking over gingen maken, maar blijkbaar is het normaal om de eerste dag niet meteen de weg te vinden ;-) Hadden wij even geluk!
Ik ben meteen naar de klas (groep 5) van juf Karen gegaan, want daar moest ik vandaag een groepje kinderen begeleiden. Ik ging met de kinderen onderzoeken wat je allemaal kan waarnemen op de Surinaamse biljetten en muntjes. Na wat kleine opdrachtjes; hoeveel biljetten van 5 SRD kunnen er in een biljet van 50 SRD, wat is de grootste en kleinste waarde,... mochten de kinderen een eigen biljet ontwerpen. Door dat we ook de eigenschappen van de biljetten onderzocht hadden, hadden de leringen ook wel een beeld van wat er allemaal op zo'n biljet moet opkomen. Er zaten heel mooie resultaten tussen. Een aantal van deze kinderen zijn echte kunstenaars!
Daarna hebben we met cijfer-stratego gespeeld waar kinderen per groepje geld moesten verzamelen door zoveel andere kleurkaartjes te verzamelen van andere groepjes. Als kinderen genoeg kleurkaartjes hadden van een bepaald klaar (niet eigen klaar) konden ze hun kaartjes inwisselen bij de bank. Daar moesten ze nog een opdrachtje vervullen en als ze het goed deden, krijgen ze nepgeld in de plaats. De kinderen konden zich eens uitleven en eens ze het spel doorhadden, ging het echt goed.
Grote Rekendag - eigen biljet ontwerpen
Grote Rekendag - eigen biljet ontwerpen
Grote Rekendag - eigen biljet ontwerpen
Grote Rekendag - eigen biljet ontwerpen
Daarna werd er een rommelmarktje georganiseerd waar kinderen met hun nepgeld kleine prulletjes konden kopen. Er was een soort beurtrol, zo dat kinderen zich ook moesten voordoen als verkoper. Zo leerden ze kopen en verkopen (hoeveel moet ik geven? Betaal ik met gepast geld of moet ik nog iets terugkrijgen?). Het was een echt succes! Vele kinderen hebben echt van deze themadag genoten.
We zijn zelf op de lokale televisie gekomen!!
Hier is de link als je het graag wilt bekijken. De eerste drie minuten gaat over mijn stageschooltje: https://www.youtube.com/watch?v=wAagRy-vuio#t=66
Zo dat was het voor maandag! Morgen ga ik een kijkje nemen in groep 3 en 4, spannend!
Doei doei,
Eva
zondag 1 maart 2015
Weekendje Brownsberg en Stone eiland
Dag lieve bloggertjes,
Het weekend is voorbij gevlogen! Zaterdagochtend rond 8 uur werden we verwacht op de verzamelplaats om te vertrekken op onze trip naar Brownsberg. Na een goede twee uurtjes rijden in een busje, kwamen we aan in Brownsberg. Het was er zo mooi! Zo veel natuur op één plek!
We deden een verkenningstochtje en daar hebben we enkele brulapen gespot! Ze zaten heel hoog in de boom dus ik heb maar een korte glimp van ze kunnen opvangen. We waren allemaal zo gefascineerd door de brulapen dat onze gids niet had gezien dat er een slang op de grond lag. Hij werd gebeten en is meteen naar het ziekenhuis gebracht om tegengif. Het was wel degelijk een giftige slang, helemaal niet zo lang, maar je moest zeker weten het antigif tijdig inspuiten.
We waren allemaal wel geschrokken... Blijkbaar was hij de gids die juist al de slangen zag en ze opnam. De trip is dan doorgegaan zonder deze gids. 's Avonds was hij gelukkig weer helemaal de oude, al deed zijn voet toch nog wat pijn.
We zijn richting jungle gegaan en hebben de Brownsberg beklommen. Ik vond het een redelijk intensieve uitstap. Bij het gaan naar de waterval (kleine kreekjes in het Brownsberggebied) was het veelal berg af, maar bij het terug keren moesten we dit allemaal terug naar boven doen. Het is toen ook nog beginnen regenen, dus dit was een factor die de wandeling nog een stukje zwaarder maakte.
Maar het was fantastisch! Het was een prachtige waterval en ben er dan ook helemaal gaan onderstaan. Het was zalig om het koude water op mijn huid te voelen. Echt een momentje om in te kaderen.
's Avonds gingen we slapen in een strandhuisje gevestigd op het strand voor het Brokopondemeer. We hadden een supermooi uitzicht op het Brokopondomeer!! Alleen het kamertje waar we moesten slapen, viel wat meer tegen. Ik en Tessa sliepen in een tweepersoonsbed waar er een klamboe (muskietennet) vol gaten boven hing. Ik had voor het weekend geen enkele muggenbeet, maar ik kan jullie wel vertellen dat het daarna wel begonnen is. Het begon met een kleintje op mijn voet (dat nu is uitgegroeid tot een klein wondje) en nu heb ik er al enkele op mijn benen. Voor we gingen slapen, hebben we nog een insect (ik weet niet wat het was, ik weet alleen dat het veel poten had en er vies uitzag) vermoord met een slipper en toen hebben we geprobeerd te slapen. Het was een korte nacht, want we hoorden buiten allerlei soorten geluiden, van krekels tot vogels die je de hele nacht wakker houden.
De dag erna zijn we naar Stone eiland geweest via een bootje op het Brokopondomeer. Wanneer we in het bootje zaten, moesten we ervoor zorgen dat onze ellebogen in de boot waren, want in het Brokopondomeer staan er allemaal omgehakte bomen, dus de bootchauffeur moest echt oppassen dat we niet knal tegen zo'n boom zaten. Best wel spannend!
Op het Stone eiland zelf hebben we wat gezwommen in het water en na een uurtje zijn we terug naar ons strandhuisje gegaan waar we ons middagmaal gingen verorberen. Nadien moesten we ons klaarmaken om te vertrekken naar Bergendal. Daar hebben we een deathride gedaan over de Surinamerivier. Ik vond dit de max! Het speciale aan deze deathride was dat we zelf moesten remmen. We kregen zo'n speciale lederhandschoen aan, waar we op het teken van onze begeleiders, de draad naar beneden moesten trekken. Ik was best wel een beetje zenuwachtig, maar het is allemaal supervlot gegaan. Ik zou het zo opnieuw doen, zo leuk vond ik het!!
Nadien, na een tweetal uren op de bus, kwamen we terug aan in Paramaribo. Na thuiskomst was ik zo moe, dat ik heel snel mijn bed in wou kruipen. Morgen is het onze eerste schooldag en ik moet nog enkele voorbereiden treffen in verband met de Grote Rekendag. Morgen meer hierover. Eindelijk gaan we de kinderen eens te zien krijgen, ben heel erg benieuwd!
Nu ga ik naar dromenland waar ik met plezier zal dromen over dit prachtig uitstapje!
Tot snel vrienden ;-)
Dikke kus,
Eva
Het weekend is voorbij gevlogen! Zaterdagochtend rond 8 uur werden we verwacht op de verzamelplaats om te vertrekken op onze trip naar Brownsberg. Na een goede twee uurtjes rijden in een busje, kwamen we aan in Brownsberg. Het was er zo mooi! Zo veel natuur op één plek!
We deden een verkenningstochtje en daar hebben we enkele brulapen gespot! Ze zaten heel hoog in de boom dus ik heb maar een korte glimp van ze kunnen opvangen. We waren allemaal zo gefascineerd door de brulapen dat onze gids niet had gezien dat er een slang op de grond lag. Hij werd gebeten en is meteen naar het ziekenhuis gebracht om tegengif. Het was wel degelijk een giftige slang, helemaal niet zo lang, maar je moest zeker weten het antigif tijdig inspuiten.
We waren allemaal wel geschrokken... Blijkbaar was hij de gids die juist al de slangen zag en ze opnam. De trip is dan doorgegaan zonder deze gids. 's Avonds was hij gelukkig weer helemaal de oude, al deed zijn voet toch nog wat pijn.
We zijn richting jungle gegaan en hebben de Brownsberg beklommen. Ik vond het een redelijk intensieve uitstap. Bij het gaan naar de waterval (kleine kreekjes in het Brownsberggebied) was het veelal berg af, maar bij het terug keren moesten we dit allemaal terug naar boven doen. Het is toen ook nog beginnen regenen, dus dit was een factor die de wandeling nog een stukje zwaarder maakte.
Maar het was fantastisch! Het was een prachtige waterval en ben er dan ook helemaal gaan onderstaan. Het was zalig om het koude water op mijn huid te voelen. Echt een momentje om in te kaderen.
's Avonds gingen we slapen in een strandhuisje gevestigd op het strand voor het Brokopondemeer. We hadden een supermooi uitzicht op het Brokopondomeer!! Alleen het kamertje waar we moesten slapen, viel wat meer tegen. Ik en Tessa sliepen in een tweepersoonsbed waar er een klamboe (muskietennet) vol gaten boven hing. Ik had voor het weekend geen enkele muggenbeet, maar ik kan jullie wel vertellen dat het daarna wel begonnen is. Het begon met een kleintje op mijn voet (dat nu is uitgegroeid tot een klein wondje) en nu heb ik er al enkele op mijn benen. Voor we gingen slapen, hebben we nog een insect (ik weet niet wat het was, ik weet alleen dat het veel poten had en er vies uitzag) vermoord met een slipper en toen hebben we geprobeerd te slapen. Het was een korte nacht, want we hoorden buiten allerlei soorten geluiden, van krekels tot vogels die je de hele nacht wakker houden.
De dag erna zijn we naar Stone eiland geweest via een bootje op het Brokopondomeer. Wanneer we in het bootje zaten, moesten we ervoor zorgen dat onze ellebogen in de boot waren, want in het Brokopondomeer staan er allemaal omgehakte bomen, dus de bootchauffeur moest echt oppassen dat we niet knal tegen zo'n boom zaten. Best wel spannend!
Op het Stone eiland zelf hebben we wat gezwommen in het water en na een uurtje zijn we terug naar ons strandhuisje gegaan waar we ons middagmaal gingen verorberen. Nadien moesten we ons klaarmaken om te vertrekken naar Bergendal. Daar hebben we een deathride gedaan over de Surinamerivier. Ik vond dit de max! Het speciale aan deze deathride was dat we zelf moesten remmen. We kregen zo'n speciale lederhandschoen aan, waar we op het teken van onze begeleiders, de draad naar beneden moesten trekken. Ik was best wel een beetje zenuwachtig, maar het is allemaal supervlot gegaan. Ik zou het zo opnieuw doen, zo leuk vond ik het!!
Voor het Brokopondomeer
Na onze zipline in Bergendal
Nadien, na een tweetal uren op de bus, kwamen we terug aan in Paramaribo. Na thuiskomst was ik zo moe, dat ik heel snel mijn bed in wou kruipen. Morgen is het onze eerste schooldag en ik moet nog enkele voorbereiden treffen in verband met de Grote Rekendag. Morgen meer hierover. Eindelijk gaan we de kinderen eens te zien krijgen, ben heel erg benieuwd!
Nu ga ik naar dromenland waar ik met plezier zal dromen over dit prachtig uitstapje!
Tot snel vrienden ;-)
Dikke kus,
Eva
Abonneren op:
Posts (Atom)